Een blik op de uitvoerders van deze cd zegt meer dan een hele bespreking voor iedereen die zelfs maar oppervlakkig thuis is in de klassieke muziek. Wanneer twee van de grootste pianisten ter wereld hun krachten bundelen voor deze cd met twee twintigste-eeuwse werken moet het resultaat wel spectaculair zijn.
De Russische pianist Mikhail Pletnev heeft onlangs een briljant arrangement gemaakt van Prokofievs balletmuziek 'Cinderella'. Assepoester dus, en uit dit werk selecteerde Pletnev een korte reeks scènes, vaak formele dansen waaronder twee Weense walsen en een barokke Gavotte, en herschreef die voor twee piano's. Prokofievs muziek is levendig en kleurrijk en bovendien rijk aan beeldende kracht en het mag een hele verwezenlijking heten dat dit arrangement niets van zijn orkestrale pracht verliest. Integendeel: Pletnev kiest voor een hoogst virtuoze uitwerking waarbij geen van de twee pianisten voor de andere moet onderdoen: de melodie vloeit moeiteloos van de ene naar de andere piano en op geen enkel moment lijkt het alsof er twee totaal aparte muzikanten spelen. Het is trouwens knap dat de producers van de cd een aparte 'speaker' hebben gegeven aan elke piano. Op die manier kan de luisteraar toch gemakkelijk de stem van Argerich (links) van die van Pletnev (rechts) onderscheiden. Prokofievs muziek schept een aparte sprookjeswereld en hoewel hij vaak teruggrijpt naar klassieke vormen en harmonieën houdt hij ervan om zijn luisteraars te verrassen met onverwachte groteske passages of tempoveranderingen. Het is absoluut niet moeilijk om je bij karakterstukjes als 'Winter', 'Strijd', 'Galop' of 'Lente' een beeld te vormen van het bekende sprookje waarnaar de muziek geschreven is. Ook het vermelden waard (maar helaas op cd niet half zo spectaculair als live) is dat Pletnev in het laatste deel van de suite het geluid van buisklokken nadoet door met de palm van zijn hand in de piano rechtstreeks op de snaren zelf te spelen.
Maurice Ravels 'Ma Mère l'Oye', geen arrangement hier maar oorspronkelijk voor piano vierhandig geschreven, vormt een ideale aanvulling op de cd. Ravel tekent hier op zijn eigen manier net dezelfde sprookjesachtige sfeer als die van Prokofievs ballet. Het vlekkeloze spel van beide pianisten (Marta Argerich zit links, Pletnev neemt het hoge register voor zijn rekening) en de inventieve muziek van Ravel zorgen ervoor dat deze vijf korte karakterstukjes nooit vervelen. Ravel schrijft geen overdreven beeldende muziek, maar elk deeltje bevat wel een muzikale hint naar de inhoud ervan: zo begint 'Laideronnette, imperatrice des pagodes' met een oosters vijftoons toonladerfiguurtje en de luisteraar zal geen enkele moeite hebben om het beest in 'les Entretiens de la Belle et de la Bête' eruit te halen.
Verder valt er weinig meer te zeggen, de gekozen muziek maar vooral het spel van deze twee pianisten is van het hoogste niveau. En dus kan deze cd zeker een aanrader genoemd worden voor elke liefhebber van pianomuziek.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
