Op korte tijd heeft de Mexicaanse tenor Rolando Villazón zich opgewerkt tot een van de grootste sterren in de hedendaagse operawereld. Zeker sinds zijn optreden in Giuseppe Verdi's "La Traviata" – aan de zijde van de Russische diva Anna Netrebko – wordt hij door pers en publiek op handen gedragen en raken zijn concerten in een mum van tijd uitverkocht. 'Cielo e Mar' is Villazóns solodebuut voor Deutsche Grammophon, het label waar hij sinds 2005 onder contract ligt. Voor dit album heeft Villazón een duik genomen in het minder bekende Italiaans operarepertoire uit de negentiende eeuw. Voor zijn passionele en energieke vertolkingen van deze werken krijgt Villazón de steun van het Orchestra Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi en dirigent Daniele Callegari.
In de openingsaria – Amilcare Ponchielli's 'Cielo e Mar' – valt onmiddellijk een van Villazóns grootste kwaliteiten op. Zijn verleidelijk mezzavoce zorgt voor een intimiteit die gestaag maar zeker omslaat naar brandend liefdesvuur wanneer dynamiek en tessituur de hoogte ingaan op de herhaalde uitroepen op Vieni. Ook in de fluisterende serenade 'Dai Campi dai Prati' betovert Villazón met zijn wondermooie stem en met de dynamische finesse waarmee hij deze aria inkleurt. Zijn dramatisch kunnen kan hij dan weer ten volle uitleven in de beide fragmenten van Verdi – uit 'Simon Boccanegra' en 'Luisa Miller'. De scène uit 'Luisa Miller' begint weliswaar met een melancholische, lyrische aria maar barst daarna uit in een fortissimo finale vol ritmische drive die Villazón naar een krachtige cadens stuwt. De lange aria uit 'Simon Boccanegra' vraagt dezelfde kracht en overspant een even delicate tessituur, maar toont – ondanks het vuur dat ook deze vertolking kenmerkt – naar het einde toe dat Villazón hier tegen zijn vocale grenzen opbotst. Dit weegt echter niet op tegen de sterktes die hij tijdens de rest van de cd tentoon spreidt. Onder meer dankzij zijn unieke legato en dankzij een passende 'snik' in de stem doet hij zelfs vergeten dat niet alle componisten op 'Cielo e Mar' over de melodische inventiviteit van een Verdi of een Cilea bezitten.
'Cielo e Mar' is zonder twijfel een zeer geslaagd album. Villazón neemt de luisteraar mee op een gevarieerde reis doorheen de passie en romantiek van de Italiaanse opera. Het wondermooie kleurentapijt van het Orchestra Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi en de transparante directie van Callegari dragen alleen maar bij aan het welslagen van dit debuut!
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
