Muziek voor blazers is jammer genoeg niet zo populair als bekendere kamermuziek voor piano of strijkers. Jammer, want er is maar weinig dat boven de samengebalde kracht van een dubbel houtblaaskwintet gaat, zoals deze cd aantoont.
'Chamber Music for Winds' zet twee werken van Beethoven naast enkele moderne creaties van Alain Craens, docent aan het conservatorium te Antwerpen en sinds 2001 ook artistiek directeur daar. Kleine ensembles, sextetten of octetten voor blazers waren erg populair in de 18de eeuw, omdat aristocraten compacte orkesten nodig hadden met genoeg volume om in openlucht te kunnen optreden. Met name Mozart heeft voor 'harmonie' (vandaar de oorspronkelijke naam van I Solisti del Vento: 'Die Harmonie') allerlei divertimenti en serenades geschreven. De cd opent met het kwintet op. 16 van Beethoven en eindigt met diens schitterende octet op. 103. Het zijn allebei jeugdwerken, uit 1796 en 1792, dus uit de periode dat Beethoven nog leerling van Haydn was, maar niettemin al met een eigen gebalde stijl experimenteerde. Het kwintet is geschreven voor hobo, klarinet, hoorn, fagot en pianoforte, een zelfde bezetting waarmee Mozart ook al geëxperimenteerd had. Het tweede deel is trouwens gebaseerd op een thema uit diens Don Giovanni. Beethoven zet hier een luchtig werk neer, ontspannend om naar te luisteren en erg verfijnd gebracht, zowel door I Solisti del Vento als door pianist Jean-Claude Vanden Eynden. De geest van Haydn, met allerlei spitsvondigheden is nooit ver weg, net zoals in het octet trouwens, een compositie voor twee hobo's, klarinetten, hoorns en fagotten. Er is maar weinig dat de kracht van zoveel blazers kan evenaren en er bestaat ook geen twijfel over dat I Solisti del Vento hiermee een fantastische opname hebben gemaakt: het hele werk ademt een vitaliteit en directheid uit die je zelfs op opnames met authentieke instrumenten niet snel zult terugvinden.
Tussen deze twee meesterwerken in vind je 'Oase' voor fluit, fagot en piano, 'Interlude to the Sea', voor hobo, fagot en piano, en drie korte stukjes voor fagot solo die de naam 'Le Muy' hebben gekregen, naar het Franse dorpje waar ze geschreven zijn. Craens schrijft pretentieloos, bij momenten erg ijl, zoals in 'Oase', soms dan weer gedreven zoals in 'Interlude to the Sea'. Als atonale muziek zijn deze werken minder evident maar ze vormen wel een leuk intermezzo tussen de twee stukken van Beethoven. Af en toe krijgt men wel eens het gevoel dat wat men hoort al eerder gedaan is, maar anderzijds is het een lovenswaardig initiatief om minder bekende moderne muziek op te nemen, naast een monument als Beethoven.
Beethoven zal gegarandeerd in de smaak vallen; Craens is eerder voor liefhebbers, maar al bij al is 'Chamber Music for Winds' een cd die de reputatie van I Solisti del Vento zeker hoog houdt.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
