In de Verenigde Staten was Robert Shaw tot aan zijn dood in 1999 een gerespecteerde en gevierde dirigent. Als eerbetoon aan Shaw heeft het Amerikaanse label Telarc een selectie gemaakt uit tien van zijn cd's, met een repertoire dat varieert van de Engelse renaissance over Johannes Brahms tot Arvo Pärt. Die dateren allemaal uit de laatste tien jaren van zijn leven. Op twee nummers na – Kopylovs 'Heavenly Light' en Verdi's 'Ave Maria' – wordt alles gezongen door het ensemble dat zijn naam draagt: de 'Robert Shaw Festival Singers'.
Waarom Shaw zo geliefd was, wordt algauw duidelijk. De koren klinken steevast als één instrument, met een verzorgde en heldere klank in alle stemmen. Ze hebben ook dat in zich wat een goed koor nodig heeft: de mogelijkheid om ook in de zachtste pianissimi nog met een meeslepende energie te zingen. Het is dan ook niet de koorklank an sich die af en toe bedenkingen oproept, maar de wat te uniforme manier van zingen. Een ingetogen renaissancemotet als 'O vos Omnes' van Tomás Luis de Victoria wordt op dezelfde manier aangepakt als bij voorbeeld het heerlijk lyrische 'Waldesnacht' van Johannes Brahms of het uitbundige 'Vzbrannoy Voyevode' uit Rachmaninows Vespers. Daar stoort die wat grootse aanpak minder, maar het contrapunt van Victoria of Tallis vraagt een meer transparante benadering en een lichtere toon. Ook Verdi's 'Ave Maria', in een uitvoering door het Atlanta Symphony Orchestra Chorus, lijdt daaronder. Het is onmiskenbaar dat hier een massakoor zingt, wat de timing en de stuwing niet ten goede komt. Wel indrukwekkend zijn de 'Festival Singers' in de drie spirituals. De heerlijke swingende bassen in 'Same Train' of het aangrijpende smeken in 'Sometimes I Feel' gecombineerd met de energieke en meeademende directie van Shaw maken er het hoogtepunt van deze cd van.
Waar het bij sommigen misschien ook kan wringen, is de sfeer van de cd. Aangezien op een paar uitzonderingen na bijna alle werken plechtig van toon zijn is er op dat punt weinig variatie. Voor wie aandachtig wil luisteren hoeft dat natuurlijk geen nadeel te zijn, temeer daar een van de iconen van zweverige plechtigheid, Arvo Pärt, door de 'Festival Singers' schitterend gediend wordt met een verstilde uitvoering van diens 'Magnificat'.
'A Capella' biedt een mooi overzicht van het werk van een dirigent die bij ons minder bekend is. Koorliefhebbers zullen er zeker plezier aan beleven, al zal het wellicht in de eerste plaats een cd voor verzamelaars zijn.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
