Een 35ste verjaardag van een van de betere vocale ensembles van dit moment kon niet onopgemerkt blijven. Het Huelgas-Ensemble, met de onvermoeibare Paul Van Nevel op kop, geeft voor de gelegenheid deze live-opname met bijzondere Renaissance-werken uit. De polyfone composities variëren van 16- tot 40-stemmig, waarbij elke stem een eigen, aparte partij heeft. Uiteraard kon een speciaal voor de verjaardag geschreven werk niet ontbreken, dat werd het 'Nomen mortis infame' van Willem Ceuleers.
Dit werk van Ceuleers is helemaal gecomponeerd in Renaissancestijl, met alle mogelijke compositietechnieken van toen (canon, imitaties, etc.), waarbij de kern van het werk de letters van 'Huelgas' zijn, omgezet in noten (h=si, u=ut, e=mi, l=la, g=sol, a=la, s=si). Dit motief komt ook nog eens symbolisch 35 keer voor in het werk. Symboliek was in de Renaissance vaak het uitgangspunt van een werk. Ook het bekende 40-stemmige 'Spem in alium' van Thomas Tallis bevat symbolische elementen, zoals een algemene rust in al de veertig stemmen... in de veertigste maat. De polyfonie wordt hier tot haar uiterste gedreven, en het resultaat is een grote klankmassa met hier en daar een stem die uitspringt, maar waar de tekst in het algemeen compleet verloren gaat. Heel vaak lijkt er alsof constant gefluisterd wordt, omdat medeklinkers door elke stem op een ander moment uitgesproken worden en dit een dergelijk effect teweeg brengt. Pareltje op deze cd is zeker 'Qui habitat' van Josquin Desprez, dat erg broos begint met een ijle vrouwenstem en zich langzaam aan ontwikkelt tot het geheel met de mannenstemmen. Ook erg ingetogen en sfeervol is het 'Jesus autem / Credo in Deum' van Robert Wylkynson. In het veertigstemmige stuk van Alessandro Striggio is duidelijk een soort vraag-en-antwoord spel te horen tussen verschillende koren. Alle werken op deze opname bestrijken en vrij brede tessituur met een goede harmonische opvulling dankzij de meerstemmigheid, wat het geheel een soort grootsheid geeft.
Het Huelgas-Ensemble slaagt er in om zelfs in deze dikke textuur vrijwel alle stemmen tot een transparant geheel te houden. Nooit klinkt het bombastisch of (al te) breed, alles wordt fijn gehouden, met oog voor belangrijke motieven die mooi in de verf gezet worden. Het Huelgas-Ensemble, hier voor de gelegenheid uitgebreid tot veertig zangers, bezit een rijke, homogene klank die frisheid en helderheid uitademt.
Wat deze cd ook nog eens zo goed maakt, is de akoestiek waarin het opgenomen is. De kerkelijke, sacrale sfeer wordt helemaal waargemaakt door de abdij van Noirlac (Frankrijk). En de kwaliteit van de uitvoering bewijst dat het Huelgas ook live erg sterke prestaties neerzet.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
