Greg Mackintosh van het Britse doomicoon Paradise Lost schreef de eerste plaat van Vallenfyre bij elkaar om te kunnen omgaan met het verlies van zijn vader. De old school death metal had dan ook flink wat weemoed achter de rauwe tracks. Nu is er dan opvolger 'Splinters', die – gelukkig maar – niet meer zo'n emotioneel kader heeft maar wel een pak harder, smeriger en rauwer uit de luidsprekers komt dan de toch al niet misse voorganger.
Voor de productie van 'Splinters' trok de groep naar Kurt Ballou (Converge), een man die er elke keer in slaagt om bands dat extra randje rauwheid te bezorgen. Nu was het debuut van Vallenfyre in zake old school death metal totaal niet mis, maar dat beetje extra dat ze nu hebben op geluidsgebied maakt dat dit nog potiger knalt. Zo zijn de gitaren nog steeds gezegend met die lompe stofzuigersound die ook albums van vroege Entombed of Dismember kenmerkt, maar klinken ze nu echt vuil. Dat ranzige komt ook tot uiting in een uitgebreider gebruik van bijna vals klinkende akkoorden of noten die bij veel songs een naargeestige sfeer doen ontstaan. Het is niet vals als in 'fout gespeeld', maar soms lijken de noten minder gepast bij het geheel waardoor ze met hun tegendraads karakter alles net vunziger maken. Faut le faire.
Vallenfyre bespeelt deze keer ook een iets ruimer spectrum. Zo kent het album snelheidsmonstertjes die neigen naar grindcore ('Instinct Slaughter' is zo'n opgefokt duiveltje) maar weten de heren ook hier en daar meer melancholische noten in bepaalde tracks te stoppen en daardoor een meer doomy gevoel op te roepen. Echter, aan het eind van alles is en blijft dit rauwe en bloederige death metal die dankzij de extra variatie in snelheid en melodieën aan overtuigingskracht wint. De grove putgrom van Mackintosh is tegelijk verstaanbaar en heerlijk gortig, alsof de brave man telkens hele lappen ingewanden van tussen zijn tanden dient te pulken.
'Splinters' is niet gewoon een waardige opvolger van 'A Fragile King', het is zowaar de overtreffende trap geworden: de nummers zijn afwisselender, nog sterker en nog eigenzinniger en dat alles verpakt in met etter druipende death metaltracks vol overgave. Absolute wereldklasse!
