Black metal is nauwelijks een exclusief Europees genre, maar het is wel treffend dat er zelden acts van buiten die grenzen zijn die het zwartmetalen genre zo treffend kunnen gebruiken, laat staan een degelijke crossover brengen. Nochtans is dat precies wat Vale of Pnath wel lukt. Om te beginnen heeft dit Amerikaanse combo goed geluisterd naar de grote voorbeelden, en doet er vervolgens iets eigenzinnigs mee. Het is misschien niet de meest technische dan wel geflipte band van het Willowtip label, maar het is alvast een van de betere.
Waar de meeste stalgenoten uitblinken in freneticiteit en hak-op-de-tak springen, houdt Vale of Pnath het wat bescheidener. Het gitaarwerk is in elk geval behoorlijk succulent, met heerlijk messcherpe riffs en gierende soli, maar er is eveneens ruimte voor flitsend gepiel in het teken van het nummer. De band gaat zich nooit te buiten aan overdaad en daardoor wint het geheel aan zeggingskracht.
De ritmesectie gaat alvast erg snel. Vale of Pnath kiest resoluut voor de doorgedreven blastbeat en hoewel dat hier en daar een tikkeltje vermoeiend wordt, heeft de loeiharde muziek van deze heren die drive nodig. Het is ook hier dat de grootste invloed van zwart metaal naar voren komt. Dat geldt ook voor een aantal melodieën en zeker voor de vocale stijl, die veeleer richting hese scream gaat dan naar een hondsbrutale, gutturale grom.
Dat gezegd zijnde, is 'The Prodigal Empire' een heerlijke achtbaanrit vol adrenaline. Het feest begint al goed met opener 'Legacy of Loss': achter een barrage van bloedbaanstuwende gitaarpartijen gaat een agressie en intensiteit schuil die zelden gezien worden bij Amerikaanse bands die dit soort stijl hanteren. De enige die dat soort energiestoten kan afleveren, blijft tot hiertoe Absu, al is die laatste beduidend meer thrash in een extreem kader dan de meer technische death/black metal van Vale of Pnath.
Het heeft weinig zin om andere songs aan te duiden, want het hele album door wordt de kwaliteit hoog gehouden, en zit er achter de razernij voldoende invalshoeken en subtiele hints verwerkt waardoor de verveling geen enkele keer toeslaat. 'The Prodigal Empire' is alvast een binnenkomer van formaat!
