Deze cd in de reeks 'The Blue Series Continuum', mag dan niet onder de naam van Matthew Shipp uitgebracht worden, zijn muziek vult wel het schijfje. Met de componist op klavieren en aangevuld met drum, viool, (bas)klarinet, bas en 'programming' laat de groep soms een opvallend klassiek en tonaal geluid horen, zoals in de opener 'Pulsar'. Vertrekkend van een steeds herhaalde reeks pianoakkoorden vouwt dit nummer mooi open door het toevoegen en ontwikkelen van diverse klarinet- en vioollijnen. Op deze momenten gaat de muziek aardig de kant van de hedendaagse, populaire klassieke muziek op. In andere tracks komt dan weer de freejazz en meer avant-garde kant van Shipps muziek aan de oppervlakte: vreemde melodische kronkels en bizarre ritmes van de dartelende piano, gekras van de viool, een wild meppende drum en (schijnbaar?) vrije groepsimprovisaties.
Hoe gevarieerd de muziek van Shipp ook mag zijn, de meest opvallende rol op deze cd is duidelijk weggelegd voor een paar andere 'spelers'. Het zijn namelijk vooral de concrete geluiden (o.a. het lekker ratelend computerklavier in 'Keystroke') en een hele stoet elektronische effecten die deze cd kleuren. Deze elementen worden echter niet gemakkelijk of als gimmick gebruikt, maar wel op doordachte manier. Hierdoor worden hun mogelijkheden optimaal benut. De geluiden en effecten leveren hier een ontzettend mooie klankpoëzie op en diepen de verschillende sferen en gevoelens wonderbaarlijk uit. Zo geven een lichte radioruis en het effect alsof muziek van in de verte opgenomen werd een buitengewoon melancholische klank. Het snel van links naar rechts wisselend stereo-effect, een kleine reverb, lichte en quasi spacy verstoringen, effecten als binnengespoten mist of het gedeeltelijk wegvallen van de klank als werd het geluid tot een stippellijn gerekt: het werkt hier allemaal prachtig. Minder 'verwonderlijk', maar daarom niet minder effectief is het effect in 'x6'. De viooloverdubs die bij een middeleeuws-folk-achtige melodie gestapeld worden, geven de muziek de sfeer van een meditatie, van middeleeuwse kloosters waar de tijd geen vat op heeft. Aan de totaal andere kant van het spectrum staat dan 'Urban Shadows'. Stadsgeluiden als rinkelende telefoons, auto's, het bellen van een tram of het starten van een moto worden hier vermengd met bizar kronkelende muziek, waardoor de mooie chaos van het stadse geluid zowel in de concrete geluiden als in de muziek zit. De versmelting van de twee werelden is totaal wanneer de luisteraar zich kan afvragen wat hij nu hoort: het snorren van een motor of het brommen van een basklarinet.
Wie niet overtuigd is van de muzikale kwaliteiten van de technologische ontwikkelingen kan zich hier misschien laten overtuigen. Matthew Shipp laat hier horen hoe technische vooruitgang geen achteruitgang van sfeer moet betekenen. Wel integendeel.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
