Brasil is in! Dat is geen nieuw gegeven. In de dansscène van de jaren negentig waren er al de opzwepende fluitjes van de 'Samba's de Janeiro'. Men plakte alles wat exotisch klonk onder standaard beats en het publiek slikte het zonder morren. Buscemi's uit de hele Westerse wereld ontdekten vervolgens hoe goed latin en bossa beat het doen op hippe dancefloorjazz-feestjes. Nu komen er antwoorden uit Brazilië zelf binnengesijpeld. Deze 'Rough Guide' is een verzamelaar met uiterst verfrissende elektronische klanken uit een land met een superrijke muziektraditie. Ritmes en melodieën van de indiaan, de Afrikaan, de Portugees en alle mogelijke mengvormen hebben tot een enorme diversiteit geleid. Als de Brazilianen dan ook nog eens leentjebuur komen spelen bij ons, leidt dat tot een mooi streepje globalisering in een doosje.
'Elektronica' is misschien niet echt goed gekozen. Naast een paar piepjes en kraakjes is de link met 'echte' elektronica nogal ruim geïnterpreteerd. Zo bewandelen de Brazilianen voor een deel hetzelfde latin beat-pad als hun Westerse collega's. Dat levert rustige bossa nova loungemuziek op (het zwoele 'Stylish' van Superágua, het sensuele 'Ohhh!' van Tejo-Instituto en 'Sereia' van de inmiddels overleden pionier Suba) of iets snellere dancefloorjazz met een sambaritme (Macumbalada, Fernando Porto, Luiz Macedo). Echte verrassingen levert het niet op, al klinkt het een stuk puurder dan veel Europese kopieën. De Brazilianen ontdekten dat de breakbeat van de drum 'n' bass perfect aansloot bij de samba. Een eervolle vermelding voor diegene die zijn billen stil kan houden op de vrolijke samba 'n' bass die daaruit voortkomt: de Zero dB Reconstruction remix van 'Samba do Gringo Paulista', de industriële wasmachine en blikjes -percussie van Loop B en de absolute topremix van het nummer 'Meu Guarda Chuva' (van de São Paulo Bigband Funk Como Le Gusta) door DJ Patife & Cosmonautic.
De Westerse oren mogen pas echt gespitst worden als de ritmes en instrumenten uit het Noordoosten van het land zich vermengen met elektronische geproduceerde klanken. Cila do Coco kiest voor het bijzondere ritme van de coco, Ramiro Musotto voor het enkelsnarige instrument birimbau, bekend van de gevechtsdans capoeira. En DJ Dolores & Orchestra Santa Massa, dit jaar nog op het Sfinksfestival te bewonderen, integreerde de poëtische maracatu duels van de cowboys in Pernambuco met elementen uit de dance. De bevreemdende en vernieuwende mix van traditie en moderniteit smaakt absoluut naar meer. Veel van deze artiesten hebben een traditionele muziekopleiding achter de rug of hebben samengewerkt met de grote Braziliaanse namen van de Musica Popular Brasileira (Marisa Monte, Caetano Veloso, Gilberto Gil, Fernanda Abreu, etc.). Stuk voor stuk slagen ze erin een stukje van het muzikale Brazilië te tonen dat ver boven de Blote Borsten Parade van het Carnaval in Rio uitstijgt. Een aangename kennismaking met de Braziliaanse grootstad van de eeuwwisseling.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
