The Pet Series is een initiatief van het Nederlandse label Volkoren om talentvolle indiebandjes en –artiesten aan een wat groter publiek te helpen. Voor sommige muzikanten betekent een bijdrage aan zo'n verzamelaar hun eerste uitgebrachte song, andere namen zijn al relatief gevestigd. Elk deel van de serie heeft een huisdier op de cover, voor nummer vier is dat de vis. Om het knus te houden mocht bovendien iedere band een foto van een (eigen) huisdier met de muziek meeleveren. Minco Eggersman (lid van At The Close Of Everyday) zorgde voor de samenstelling en moet weer een aardige zoektocht door het indiecircuit hebben volbracht – of veel demo's hebben gekregen. Hij dook in ieder geval een gevarieerde selectie op.
Giardini di Miro maakte een Hood-achtige song met uitgestrekte gitaren, melancholische zang en bekende breakbeatsamples op de achtergrond. Honey For Petzi weet te bekoren met steviger rock in driekwartsmaat, al zijn de midden in de track opeens opduikende vocalen jammer: de muziek was interessanter zonder. Vreemde eend in de bijt op de verzamelaar is Spinvis, die waarschijnlijk op zijn toepasselijke artiestennaam en als aandachttrekker is geselecteerd. Zijn bijdrage 'Idee Zeventien', waarin een voordracht van de verkeersinformatie wordt opgeknipt in combinatie met rollende sampledrums, is inderdaad meer een aardig idee dan een uitgewerkte song. Tiebraker lijkt in 'No Fault' met name in de breekbare zang nogal beïnvloed door het vroege werk van Thom Yorke & co. Thomas Denver Jonsson op zijn beurt werpt zich op als fan van Neil Young in een duet met Rosie Thomas, 'First in Line'. Vervolgens is Eggersman, solo actief als ME, zelf aan de beurt en brengt een akoestische song ten gehore, live opgenomen bij VPRO radio. The River Curls Around Tound speelt met geprogrammeerde beats onder akoestisch gitaarspel en laat daar later korte stoten metal-achtige bombast doorheen komen. Vervolgens wordt wat gas teruggenomen en gaat het via een ingetogen duet van Krakow naar een mooi gitaarliedje van Sarah Hepburn. Rameses III brengt dan een instrumentaal werk ten gehore met akoestische gitaar en sferische samples, eerst kalm, vervolgens uptempo. De door Multi-Panel verzorgde afsluiter, tenslotte, is ritmisch en qua compositie een van de meer spannende bijdragen.
Zo passeren op deze cd diverse soorten indiepop de revue en zal er voor iedere smaak wel iets bijzitten dat de moeite waard is. Sommige van de uitgenodigde artiesten zouden wat meer originaliteit kunnen gebruiken, terwijl de uitstapjes richting elektronica van bepaalde bands eerder goed bedoeld klinken dan goed bedacht. Toch is het vierde deel van de Pet Series voor de liefhebber van gitaarpop een aardige verzamelaar ter ontdekking wat er zoal speelt in de marges van de muziekindustrie.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
