Wie op basis van de flitsende titel denkt dat dit een zoveelste platte dancecompilatie is, heeft het bij het verkeerde eind. Het Shantiproject is een organisatie die onderwijs, praktische hulp en emotionele steun verleent aan mensen in nood. Dit benefietalbum is één van de manieren om geld in het laatje te krijgen. De samensteller van deze compilatie kan echter niet beschuldigd worden van een commerciële knieval voor het goede doel. Met The Black Heart Procession, Califone, Sigur Rós, Arab Strap en Kinski is er niet gekozen voor hitmachines, wel voor vijf minder tot nog minder bekende namen uit de indiescene. Van elk van deze groepen werden twee b-kanten, live-versies of zeldzame tracks gebundeld. Muziek beluisteren om de wereld te verbeteren, het is eens iets anders...
The Black Heart Procession mag met het enigszins paradoxale 'Exit Out' van wal steken. Met repetitief drumwerk en warme piano- en orgelklanken bouwen ze een bijzonder sfeerrijk geheel op dat ook zonder grootse veranderingen ruim zes minuten kan boeien. Meteen wordt de voorliefde van de samensteller voor instrumentale muziek duidelijk. Met Sigur Rós en Kinski komen twee uitersten van de postrock aan bod. Hoewel beide bands opbouwen naar een instrumentale climax, verschilt de wijze waarop in niet geringe mate. In 'Bium Bium Bambaló' hanteert Sigur Rós haar herkenbare zweverige sound. Met ijle zang en aanzwellende, zacht feedbackende gitaren nemen ze de luisteraar mee op een muzikale tocht doorheen de IJslandse sneeuwlandschappen. Heel anders klinkt het hoekige gitaarwerk van nobele onbekende Kinski. Met allerhande effecten en flink wat onbestemde noise slaagt deze groep erin een soort koele gitaarelektronica te creëren. Wanneer even later een al even hoekige drum invalt, bouwt Kinski geleidelijk op naar een harde lawaaiclimax die uiteindelijk zelfs in metalriffs ontaardt. Door deze scherpe ruwheid springt deze band er een beetje tussenuit op deze warme, melancholische verzamelaar, wat echter niet noodzakelijk negatief is.
Ook Arab Strap leunt sterk aan bij de instrumentale tendens. Met dreigende gitaarakkoorden en de herkenbare, onweerlegbaar Schotse spoken word van Aidan Moffat werken de heren op 'We Know Where You Live' naar een climax toe die hun collega's van Mogwai niet onwaardig zou zijn. Het is echter niet al instrumentaal wat de klok slaat. 'Michigan Girls' (live in Amsterdam) met zijn rustige zang, akoestische percussie en warme elektrische gitaar, klinkt opvallend sober voor Califone, maar daarom niet minder mooi. De op hol geslagen, bijna parodiërende folk in 'Cluck Old Hen' is dan weer even slikken, al zijn deze heren wel bekend om hun compromisloos en tegendraads karakter.
Slechts bij één track valt het op dat het hier wel degelijk om b-kantjes gaat. Zo klinkt het tweede nummer van Sigur Rós, het onuitspreekbare 'Dánarfregnir Og Jaroarfarir', als een dronkemanslied dat maar niet van ophouden weet. Zelfs harde fans zullen met dit gedram enige moeite hebben. Op deze uitzondering na is 'Shanti Project Collection 3' een avontuurlijk en bijzonder goed samengestelde compilatie. Voor de Duyster-fans die tijdens deze zomermaanden in de kou zijn blijven staan is dit album zeker het checken waard. Maar ook voor wie kennis wil maken met een hoop bijzonder talentrijke groepen uit de indiewereld is deze derde 'Shanti Project Collection' een aanrader. En laat ons niet vergeten: u steunt er het goede doel mee.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
