Hoe Dan Storper het voor mekaar blijft krijgen, mag een raadsel heten. Deze krijgsheer van het befaamde Putumayolabel en samensteller van de gelijknamige cd-reeks, blijft steevast uitpakken met verzamelaars die een welbepaald land / cultuur tot op de bodem uitspitten en daarbij uitblinken in kwaliteit. Ditmaal wordt Brazilië onder de loep genomen. Alleen werd daarbij niet gekeken naar de carnavalsdrukte of de weelderige, erotische salsavibes waardoor het land zo bekend geworden is, maar ligt de klemtoon op akoestische, sfeervolle laatavondmuziek die best te genieten valt onder een schaduwrijk luifeltje op een houten bankje na een bloedhete zomerdag.
Twaalf nummers lang straalt dit plaatje een zwoele, sensuele en erg introspectieve sfeer uit. Gekoelde samba's en bossanova's worden heerlijk ontladen en op een erg precieze, fijngevoelige manier akoestisch gepresenteerd. Zo opent deze plaat al met de sensuele zang van de immens populaire Gal Costa die zich mooi nestelt in een muzikaal spelletje tussen een subtiele pianomelodie en een heen en weer wiegende trombone. In een voorzichtig percussiekader van een heupwiegende bossanova gedijt deze combinatie alvast meer dan prima. Ook de meer romantische, haast pathetische zang van Monica Samalso doet hartjes smelten dankzij een erg welberekende, sobere samensmelting van Spaanse gitaar, strijkers en piano. Bij de mooie Theresa Cristina mag het allemaal wat luchtiger zijn. Zij klopt haar samba 'Eu Mundo é Hoje' (origineel van Wilson Batista) op met leuk hikkende oerwoudgeluiden. Ook de heren trekken erg mooi van leer. Paulino de Viola, Brazilië's meest befaamde sambaproducer, aarzelt niet om een jazztrompetje te infiltreren in zijn akoestische 'A Voz do Povo' ("de stem van de massa"). Aangemoedigd door een snel Spaans gitaartje ontspant de man met zijn warme zang de kleinste spiertjes. Chique Buarque laat zijn stem al even zwoel en bemoedigend trillen en laat dit frivool gitaartje opluchten door hip fluitspel. Zijn kunst om metaforische teksten prima te laten gedijen in "samba cancao" ritmen (ontmantelde, vertraagde samba), heeft menige Braziliaan al tot tranen toe ontroerd. Een beetje een vreemde eend in de bijt is de bijdrage van Caetano Velosa. Van deze voortrekker van de controversiële tropicalisimo-beweging (een avantgarde-groepering groepering die bossa nova, rock, psychedelica en protestliederen versmelten) is het erg verhakkelde 'Cajuína' in dit overzicht opgenomen. Minimalistisch verknipt en toch vrolijk voortshobbelend dankzij het feilloze accordeonspel van Dominguinhos bewijst dit vijfentwintig jaar oude nummer nog altijd eer aan de creativiteit van deze grootmeester.
Erg valt wederom veel te beleven. 'Acoustic Brasil' is een erg afwisselende cd die toch vasthoudt aan dat algehele, zomerhete sfeertje dat in de achterwijken van Brasilia schijnt te heersen. Aan kwaliteit zal het deze keer zeker weer niet ontbreken. Laat een deel van de opbrengst van de verkoop dan nog naar Amencar gaan, een organisatie die zich inzet voor de kinderrechten ginder achter en het plaatje is volledig. Putumayo heeft wéér een succesnummer!
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
