Naast zijn vaste reeksen vrouwen-, akoestische of feestplaten rond een centraal cultureel thema, geeft Putumayo ook een collectie vorm die aan kinderen gericht is. Het nobel opzet is om er jeugdige luisteraars warm te maken voor andere culturen. Waarom Putumayo Kids nu muzikaal zo speciaal voor dit publiek is, is niet altijd even duidelijk. Dit in tegenstelling tot omkadering en inkleding die hier wél doelgericht is. Dit label dweept immers al jarenlang met het in de verf zetten van een natie, werelddeel of entiteit en dit gebeurt telkens – in welke context ook - op een erg vrolijke, speelse manier.
Bij 'Brazilian Playground' is het centrale thema vanzelfsprekend Brazilië, een broeihaard van Spaanse, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden. Ook ditmaal is de diversiteit dus weer erg groot, maar niet onsamenhangend. Het land dat voor velen enkel gekend is omwille van zijn uitbundige carnavalsfeesten en sensuele samba's wordt in elk geval eens mooi in een ander daglicht geplaatst.
Voor zover mogelijk, klinkt 'Brazilian Playground' toch iets minder complex dan zijn adulte soortgenoten ('Brazilian Lounge', 'Brazilian Groove', 'Acoustic Brazil', ...). Deze plaat verzamelt dertien vederlichte liedjes die enkele traditionele facetten uit dit onmetelijk grote land aanraken. Die worden overigens ook in een verklarend woordenlijstje opgenomen, terwijl alle exotische woorden ook even leuk fonetisch gespeld staan. Zo is 'Tum Tum Tum' een frivole bossanova waarin kinderen vrolijk mee "tumtumtum"-en. De populaire gitarist uit Rio, Cláudio Jorge, laat in zijn rasechte samba dan weer zomerse fluitjes speels ronddartelen. Zo houdt dit plaatje vast aan een constant niveau zonder echt veel uitschieters. Toch kan voorspeld worden dat sommige nummers effectief goed zullen scoren bij een jeugdig publiek. 'Tem Fila' van Gabriel Moura valt niet enkel op door zijn prettige vedelsolo's, maar vooral ook door zijn guitige zang die enkel maar met veel bekkentrekkerij en uitgestoken tongen kan geïmiteerd worden. 'Êh! Sanfonero' is dan weer een opgewekte combinatie van weemoedig accordeonspel (de traditionele 'samfona') en een leuk reggaeritme waarbij zelfs musical- en bigbandtrekjes naar voren komen.
Meest typerend aan dit plaatje, zijn echter vanzelfsprekend de ritmen. Koeienbellen, maracas, houtblokken of olievaten zijn essentiële speeltjes in Braziliaanse muziek, ook al is die soms meer ingetogen. Spijtig genoeg swingen die echter nooit volledig de pan uit. Het feitelijke carnavalsfeest ontbreekt. Ook vurige solopartijen die deze muziek net zo kunnen doen kletteren, laten het afweten. Geen kwaad woord over eender welke track, maar het totaalverhaal is misschien ietsje te braaf.
Al bij al is deze cd erg leuk en speels en zijn er inderdaad enkele kindvriendelijke trekjes te bespeuren om een jong volkje aan te spreken. Laat het echter geen geheim zijn dat kinderen ook zeker uitbundig kunnen zijn en dat mag misschien volgende keer iets meer aangespoord worden. Zeker Braziliaanse muziek moet allicht nog iets meer jeugdig enthousiasme kunnen bevatten. De wetenschap dat een deel van de opbrengst naar een project gaat dat kinderen aldaar cultureel en educatief ondersteunt en dat op de website een heuse handleiding staat om jongeren spelenderwijs in deze muziek te laten groeien, neemt echter weer elke twijfel weg.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
