Pokerflat was ooit een toonaangevend label dat met zijn unieke mix van minimal, funkhouse en acid een publiekslieveling was geworden. Nu zijn de sterren van dit Duitse label wat tanende en gebeurt er nog maar weinig vernieuwends. Labelmanager Steve Bug mag zich tevreden stellen dat hij Trentemoller en Guido Schneider in zijn rangen heeft, want die houden het niveau grotendeels op peil. Toch moet het gezegd worden dat Pokerflat nooit echt slechte nummers aflevert, alleen zijn ze vaak een beetje te veel van hetzelfde. Dat bewijst ook de vijfde verzamelaar van het label, 'Bets'n'Bluffs'. Dat is een dubbelalbum met op één cd een overzicht van de releases van 2006 en een tweede plak met een mix van boegbeeld Martin Landsky. Het is vooral de mix die kan bekoren, want de Pokerflattracks duren soms iets te lang om gewoon uit te luisteren.
Vooral de eerste tracks op de ongemixte cd zijn een schot in de roos. Zo zijn 'Love Dose (Luciano Remix)' van Argy, 'Asanebo' van John Tejada en Trentemollers 'Always Something Better' parels van dansplaten. 'Love Dose' doet duister en funky aan, alsof Argy de luisteraar meeneemt naar een Braziliaanse undergroundclub. 'Asanebo' is dan weer frisser van klankkleur door een klemtoon op de hogere klanken, maar werkt net zo hypnotiserend. En dan is er nog 'Always Something Better' van Trentemoller in zijn eigenste dubversie. De lof van Andres Trentemoller is de afgelopen maanden uitvoerig bezongen, maar dat is meer dan verdiend. De man heeft zijn eigen muzikaal universum gemaakt en zijn sound is uit duizenden te onderscheiden en dat laat zich ook horen in zijn track voor 'Bets'N'Bluffs'. Een stuwende beat en eenvoudige melodie mogen de luisteraar even onder hypnose brengen voor ze aan klankkleur en variatie winnen. Opnieuw is de climax perfect geplaatst en Trentemoller voegt als toemaatje nog een heerlijk funky shuffle toe, die samen met de beginmelodie stiekem een nieuwe climax volgt.
Dat de rest van de cd daarbij een beetje mager uitvalt, spreekt voor zich. Naar het einde toe beginnen de tracks eenheidsworst te worden. Bug & Tanzmann's 'Shock' is niet veel meer dan een beat met een acid-saus erover die wel op een dansvloer werkt, maar wanneer er aandachtig naar geluisterd wordt vrij ridicuul en makkelijk overkomt. Ook 'Back (Go For The)' van Martin Lansky en 'Catch' van Limaçon zijn in hetzelfde bedje ziek. Enkel 'Petite Cirque' van Philippe Autori kan door zijn het verschil in ritme van melodie en beat nog enigszins boeien.
Veel geslaagder is dan de allen-naar-de-dansvloer-mix die Martin Landsky op het tweede luik van 'Bets'N'Bluffs' laat horen. Net zoals de ongemixte schijf is het begin donker en diep met 'Cloudy Bay' van Martin Buttrich, die al snel een gepaste melodie vindt bij de donkere bassen. Alleen al de kleine acht minuten van de openingstrack doen voelen dat op deze schijf tracks van een ander kaliber staan. Zo is 'Cantina' van Dan Berkson & James What één van de betere danstracks die er het afgelopen jaar gemaakt is. 'Cantina' verenigt de stuwende, funky beat die eigen is aan Pokerflat met zweverige melodieën en hemelse soundscapes die eerder op Border Community thuishoren. Een combinatie die ook te vinden is bij Martin Landsky's '1000 Miles' dat het hoogtepunt vormt van deze mix. Daartussen staan enkel voorbeelden van de overvalste Pokerflatsound: minimale beat, funky geluiden en acid melodieën van Steve Bug & Clé en John Tejada & Bilal Bashir. Een eervolle vermelding gaat ook nog uit naar Chardonnet vs. Afrilounge met hun 'Shake It'. De boodschap moge eenduidig zijn, de sound is dat allerminst: het lijkt alsof de heren een ping-pongspel hebben opgenomen en daar een groove hebben onder gestoken die elke subwoofer wel kan smaken. Het gevolg is een track waar men kan naar blijven luisteren.
Naar het einde toe vervalt ook het tweede schijfje in een eentonig sound. En dat doet concluderen dat de meeste Pokerflat-releases niet meer van hetzelfde niveau zijn als vroeger. Net zoals hun Berlijnse broer Kompakt heeft ook Pokerflat aan relevantie en scherpte verloren. Toch staan er nog een handvol ijzersterke tracks op dit overzicht, maar het niveau is niet echt constant te noemen. Misschien moet labelbaas Steve Bug maar eens op oriëntatiedagen gaan met de hele Pokerflatploeg? Wedden dat Trentemoller en Landsky mogen uitleggen hoe je frisse dance maakt.
Meer over V/A - Pokerflat Records
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
