Nightmares on Wax ofte George Evelyn stond een goed decennium geleden alom in de belangstelling omwille van zijn unieke stijl van doorrookte triphopbeats en soulsamples waarmee hij mede aan de grondslag van het wereldberoemde Warp-label stond. Zijn debuut 'Smokers Delight' werd beschouwd als een muzikale promocampagne voor cannabisgebruik (mede omwille van het wietblad in Jamaicaanse kleuren op de cover). Anno 2006 is het lome en narcotische karakter van Nightmares on Wax ingeruild voor stevigere hiphopvibes. De vernieuwingsdrang van de Brit is echter niet afgenomen. 'My Definition' is immers meer dan een compilatie leuke liedjes: het is een verzamelplaat waarbij de deelnemende artiesten telkens hun favoriete song toeleveren, ook al komt die van een ander. Centraal thema hierbij lijken samples uit het soul-, funk- en discowereldje, al is een feitelijke samenhang tussen de achttien tracks soms nogal ver zoek.
Een vrij ontspannen gevoel blijft ook op deze Wax-plaat aanwezig terwijl snelle raps en zangfrasen maken van 'My Definition' een cd die meer zwart dan blank klinkt. Na een kalme, instrumentale jazztrip wordt meteen sterk van leer getrokken door Blade: "Madness, madness, lyrical badness" declareert hij in zijn 'Lyrical Maniac. Het volgende uur zal een waterval van woorden aanwezig zijn (enkele instrumentale tussenpauzes als de fusionjazz van The Crusaders niet te na gesproken). Gelukkig teert de cd voor een groot deel op een vrij gezapige 'flow', waardoor de stevige hiphopvibes niet al te zwaar overkomen. 'Piece of the Pie' van Nextmen is een vrolijke raggasong dankzij een herkenbare trompetsample van reggaeband The Congo's en 'I Choose You' van Paris (allicht niet de bekende gangsterrapper) is dankzij een hoge falsetstem een aardig stukje zweverige soul. Andere te smaken bijdragen zijn het dubby 'Summer Love' (Billy Wright) of het traag op gang komende, tsjoekende 'Funny Like a Train' van The Equals dat met zijn swingende funkgitaar een mooi eerbetoon lijkt te vormen aan de net overleden James Brown.
'My Definition' is een nogal vreemde plaat. Met zijn sterke hiphop klemtonen verraadt George Evelyn zogenaamd zijn muzikale roots, maar met de oorspronkelijke Nightmares on Wax-sound heeft de cd weinig van doen. Toegegeven, er staan enkele heel leuke nummers op dit schijfje en soul krijgt hier vele gezichten, maar het geheel is wel heel sterk op- en neerdeinend. Om dan te spreken van een 'baanbrekend project' is allicht nogal overdreven.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
