Wie muziek van David Bowie wil coveren (en uitbrengen), kan zich maar best eens beraden over de manier waarop. Een groot deel van het repertoire van deze muzikale kameleon staat immers geboekstaafd als onovertrefbare evergreens. Gelukkig hebben de artiesten op 'Life Beyond Mars' ook begrepen dat de beste opties ofwel het interpreteren van relatief ongekende songs ofwel een grondige, geheel eigen transformatie zijn. De resultaten op deze cd zijn dan ook even gevarieerd als de deelnemende artiesten aan dit project zelf.
De lijst van deelnemers is in het erg brede alternatieve elektronische circuit te plaatsen. Zo hebben de samenstellers van Rapster Records niet geaarzeld om op dit zestigste verjaardagscadeau van de grootmeester zelf Matthew Dear naast technoproducer Carl Craig te plaatsen en minimalspecialist Joakim naast het hemelsmooie Au Revoir Simone. Deze Amerikaanse indiepopband mag trouwens openen en verbouwt 'Oh You Pretty Things' tot een intieme basisversie met broze vrouwenzang en donkerbruine orgeltonen. Het vrij onbekende duo Heartbreak volgt met een Italiaanse spacedisco-versie van 'Loving the Alien' en een vette knipoog richting synthpop uit de jaren '80 waarbij de ontdubbelde, vervormde zang best wel wat Bowie trekjes vertoont. Iets minder geslaagd is het eveneens Italiaanse, psychedelische synthesizergefrutsel van 'Magic Dance' door Kelley Polar, die gevaarlijk blijft balanceren tussen kunst en kitsch. Ook de opgefokte robot-elektro van 'Ashes to Ashes', een nummer waar beatfreak Leo Minor allicht mooiere dingen mee had kunnen aanvangen. Opvallend zijn een korte cut'n'paste-versie van Canadees Drew Brown ('Sweet Thing') of de erg opgewekte, benevelde versie van Matthew Dears 'Sound & Vision'. De combinatie van originaliteit en kwaliteit blijkt toch een moeilijk vaarwater. Met een volledig abstracte geluidscollage van machinale klanken en akelige samples waarmee The Thing 'Life on Mars' zou moeten imiteren, zijn de meeste bijzondere momenten alvast opgesomd. Het overige kaf is veelal wat elektronisch gepruts dat de originele versies weinig eer aandoet. Zelfs Carl Craig schrijft weinig geschiedenis met een nogal eenvoudig marcherend 'Looking for Water', al is duidelijk vermeld dat het hier slechts om een demoversie gaat.
Al bij al overheersen gemengde gevoelens over deze verzamelplaat. Een helemaal foute start in opperste schoonheid met Au Revoir Simone (met ook nauwelijks enige elektronica) creëert een verwachtingspatroon dat niet wordt ingelost. Een handvol leuke hebbedingetjes haalt de grafisch weinig aantrekkelijke cd uit een ondermaats niveau, maar wie zestig wordt en dus pensioengerechtigde leeftijd bereikt, verdient misschien toch een mooier cadeau.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
