Franse popmuziek die gepresenteerd wordt door Duitsers Rolf Witteler en Oliver Fröschke op hun eigen label??? Moet kunnen. De jongens weten blijkbaar immers wel van wanten. Deze verzamelaar bestaat uit "nieuwe Franse chansonniers" (hoewel deze laatste term ruim mag geïnterpreteerd worden) die in de schaduw van Gainsbourg treden. Uit de 16 artiesten die hier worden gepresenteerd, blijkt dat Franse pop best levendig is.
Er wordt wel frequent leentjebuur gespeeld bij klassieke ritmen (salsa, samba, tango, ...), hoewel die op een vrolijke, elektronische manier verwerkt worden tot een suikerzoet resultaat. Ook de kenmerkende Franse dialoogzangen tussen man en vrouw komen meermaals naar voren. Dat draagt op zich niet meteen bij tot een ophefmakend resultaat. Verder staat er op deze compilatie al eens een tegenvallend, traag poprock nummer ('Charlotte' van Roméo of 'Cosmopolitan' met Irène Jacob "je t'aime moi non plus"), maar ook dat mag de pret niet bederven. Want pret wordt er veel gemaakt. Humoristische teksten die op een leuk scanderende manier naar voren worden gebracht of die met fijne elektronische akkefietjes worden aangevuld en dingen naar een heerlijk zomers gevoel zijn schering en inslag. Speciale vermelding hierbij verdient het lachwekkende 'Rétour à Capri' van Toog met zijn leuk melodielijntje en zijn elektronisch klokkenspelgeklingel en de bigband triphop van het duo Toma. Verder opent de plaat met een fijne speelgoedtango en werkt een uur lang Frans vreemd genoeg ook best op de lachspieren.
Dat alles maakt deze cd een interessant hebbedingetje voor wie eens wilt ervaren wat onze Zuiderburen op muzikaal vlak zoal te bieden hebben. Het is in elk geval verrassend veel. Op naar nummer 3!
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
