Je M'en Fish is een Belgische vzw die zich sinds enige tijd belangenloos inzet voor de promotie van de schare artiesten die zich bij hen aangesloten hebben. In praktijk fungeert het collectief dus als platenlabel, bookingskantoor én concertpromotor. Zoals de ondertitel van het promotiealbum laat vermoeden richten zij zich daarbij vooral op electronisch geïnspireerde projecten, gaande van live-acts, over dj's en soundsystems tot visuele kunstenaars toe. Hoewel het merendeel van de artiesten uit de Je M'en Fish-stal voor het grote publiek illustere onbekenden zijn, vindt men er ook enkele 'gevestigde' namen als The Neon Judgement en Luc Van Acker terug. De promoplaat beperkt zich evenwel tot de eerste categorie.
Toeval of niet, het eerste wat opvalt bij de beluistering ervan, is dat de cd netjes opgedeeld is in (electronische) 'sferen'. Zo krijgt de luisteraar eerst een drietal tracks voorgeschoteld die zich eerder in het hitgevoelig segment van de muziekmarkt begeven. 'Strange Birds' van Motel 03 moet het in die zin vooral hebben van zijn - tegenwoordig weer fel gesmaakte - 80's drumpatronen en ijle vrouwenvocals, daar waar 'Riot' van Sustratone het aardig zou doen in het Engelse progressivewereldje met zijn met effecten overgoten mannenstem en op climaxen jagende syntharrangement. De formatie Seize heeft vervolgens goed geluisterd naar Faithless bij het maken van het poppy drum & bassnummer 'The Other Side'. Jammer van het bij momenten gammele Engels, want het refrein van de track nestelt zich in geen tijd in je hoofd. Na dik 10 minuten is het tijd voor het strakkere werk. Implant mag dan nog zo'n reputatie hebben in het electrodancewereldje, met 'Drugs vs. Violence' leveren ze een inspiratieloos Praga Khan-doorslagje af. Eega X ('Mindless') en Alosyus ('The Controller') gaan even ongezouten voor de electroclash, maar doen het net iets subtieler, waardoor ze er veel beter mee wegkomen. The Camden Electronic Animals ('Follow The Animals') doen dit dan weer niet. Op het half uur gaat het tempo prompt naar beneden, als Deacoy 'Osmovosme' uit zijn mouw schudt. Balancerend op de rand van electro en experimenteel knip en plakwerk vormt deze track een mooie overgang naar het ronduit adembenemende 'Zaventem' van laptopmuzikant Wixel. Een weidse, feedbackende soundscape, tergend traag voortgetrokken door een minimale drumloop. Het doet met plezier terugdenken aan Aphex Twin in zijn ambientperiode. Ook de stuiterende beats en verknipte samples van Ansatz der Machine ('The Silly Walking Rabbit') en Sinusjog ('The Way it All Goes') refereren aan diezelfde sonische grootmeester. Joshua ('Josh's Father') en Lo-Bat & Ben et Béné ('Document_1') duiken vervolgens de alternatieve dansvloer op met hun aanstekelijke mix van drum & bass en breakcore. Melodik Pinpon overstuurt zijn schenenschoppende beats en bizarre vocalen op 'Narcissique, Imbuvable...' daar waar mogelijk nog harder. Lollig, maar meer ook niet. Wasaïa, tot slot, rond het geheel proper af met het filmische '+=+', een kruising tussen ambient en industrial.
Door de band genomen kan men stellen dat het Je M'en Fish-label er met zijn samplercd redelijk goed in is geslaagd een beeld te geven van de tientallen artiesten die het onder zijn hoede heeft. Zelf noemen ze de plaat een 'trip'. Afgaand op de hoogtes en de laagtes die de deze schijf kent is die omschrijving achteraf gezien nog niet zo slecht gekozen. Het blijft echter zeer gevaarlijk om groepen te beoordelen op hun muzikale kunnen aan de hand van slechts één track. Zo zal Dirk Da Davo (aka Neon Electronics), gezien zijn ervaring met The Neon Judgement, live ongetwijfeld iets meer in zijn mars hebben dan de flauwe bonustrack die hij hier mag presenteren. Voor zij die bijgevolg wat dieper willen graven in de Je M'en Fish-cataloog is er de site van het collectief. De verwijzingen naar de homepages van de respectievelijke projecten, de audiolinks en een uitgebreide concertagenda staan daarbij garant voor enkele uurtjes surfplezier.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
