Het Belgische 'I Love Techno' (ILT) - tot op heden Europa's grootste indoor techno-evenement - viert dit jaar zijn tiende verjaardag. Voor deze gelegenheid brengen News en het 541-label, naast de obligate 'ILT 2005'-compilatie, een trippel-cd uit met daarop de belangrijkste muzikale hoogtepunten uit één decennium ILT.
De opzet van het album is even eenvoudig als ambitieus. Een overzicht geven van het beste van wat de internationale technoscene in de periode 1995-2005 te bieden had mag op het eerste zicht een makkie lijken, in praktijk is zoiets vaak een huzarenstuk, zeker als het gaat om een genre met een dergelijk grote jaarlijkse output in tal van subgenres. Wie in dit geval verantwoordelijk was voor de keuze van de tracks wordt nergens vermeld, maar het lijstje van zesentwintig tracks is op zijn minst gezegd opmerkelijk uitgedraaid. Vooreerst valt het op dat bijna de helft van de nummers dateert uit1995 (het jaar van eerste ILT-editie) of enkele jaren daarvoor, met een stevige stock aan 'evergreens' als 'Spastik' (Plastikman), 'Airborne' (Dave Angel), 'Rez' (Underworld), 'Red 2' (Dave Clarke) en 'Acid Phase' (Emannuel Top). De drie volgende jaren vielen blijkbaar heel wat minder in de smaak van de samenstellers, want buiten het onvolprezen, maar strikt genomen niet tot de categorie 'techno' behorende 'Windowlicker' van Aphex Twin (1999) is er nauwelijks iets terug te vinden uit deze periode. De jaren net na de milleniumwende zijn vervolgens opnieuw sterk vertegenwoordigd met dansvloermateriaal van onder meer Laurent Garnier, Umek, LFO, Speedy J en Chris Liebing. Meer recent werk is er nauwelijks terug te vinden, maar dat is normaal aangezien het hier allemaal om 'classics' draait. Qua stijlen en subgenres is er een lichte oververtegenwoordiging van minimale - nu eens dubby, dan weer droge - technotracks in de stijl van Richie Hawtin en Speedy J, maar ook andere sferen komen ruimschoots aan bod. Niet aflatende beuknummers, via zwaar scheurende synths en lang uitgesponnen drumrolls op climaxen jagende hitschijven, alsook iets diepere, funky stampers in de stijl van Ian Pooley en Carl Craig, het passeert allemaal in zijn originele, single-versie de revue.
Al bij al kan men stellen dat de mensen achter deze 'I Love Techno: The Classics' geslaagd zijn in hun (gewaagde) opzet, al laat de playlist van deze release toch vermoeden dat er wel eens een serie gelijkaardige releases zou kunnen aankomen. Of het moet zijn dat 541 en News van enkele klassiekers simpelweg de rechten niet konden krijgen. Als voorzichtige kenner blijft men - ondanks het ruime aanbod – immers zitten met een vaag, onvervuld gevoel, wat niet wil zeggen dat dit geen uitgelezen kans is voor liefhebbers van het genre om hun collectie op eenvoudige en goedkope wijze aan te vullen. Ook mensen die hun eerste stappen willen zetten in de wereld van dansgerichte 'techno' mogen deze cd niet aan hun neus laten voorbij gaan, want het risico op een miskoop is bij deze plaat zo goed als onbestaande. Tenzij men iets tegen dansen, beukende beats en pompende bassen heeft, natuurlijk.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
