Nu land- en genregenoten Lindstrom en Prins Thomas de aandacht opeisen met hun langverwachte tweede langspeler '2', dreigt Trentemøller wat in het hoekje weg te kwijnen. Het zou echter zonde zijn deze 'Harbour Boat Trips'-compilatie over het hoofd te zien. Met de eerste plaat in deze reeks zoekt de anders (ook de voornaam van de artiest) zo bezige bij met eigen producties, muzikaal heil in broze, introverte kwaliteitstracks van anderen. Deze boottrip speelt dan ook met romantiek, intimiteit, schoonheid en zelfs heilzame kracht en houdt helemaal niet vast aan een elektronicastempel.
De twintig songs tellende mengelmoes bevat enkele erg opmerkelijke namen. Afmeren met de kwetsbare schoonheid van Emiliana Torrini en passeren langs meezingpop van The Raveonettes of wave experimenten à la Suicide om via vernieuwende elektronica van Two Lone Swordsmen bij popicoon Soft Cell te belanden, is voor deze Deen helemaal geen punt. De ogenschijnlijk onrijmbare diversiteit wordt echter helemaal gladgestreken onder een allesoverheersende kalmte en gemoedsrust. Zelfs de twee eigen bijdragen van Anders Trentemøller (de live-versie van 'Vamp' en de akelig mooie Raveonettescover van Joy Divisions 'She's Lost Control') dwingen geen seconde tot dansen of wilde bewegingen, maar eerbiedigen de heerlijke sereniteit van deze cd. Elke bijdrage wordt zo goed als integraal afgespeeld en bruuske overgangen of vurige climaxen worden zorgvuldig vermeden in deze lange sfeertrip. Genieten bij de sensuele, poppy vrouwenblues van The Brian Jonestown Massacre, de kille lounge van I Got You on Tape of de al even ongekende, roesverwekkende dancepop van Davit Garcet is onvermijdelijk. Langzaam maar zeker glijdt de boot overigens toch meer richting elektronische muziek. Wandelende (geen drammende!) new wave en elektroritmen gaan halverwege het album een licht experimentele richting uit (Hypothetical Prophets, Suicide) maar worden tijdig door slaapkamergeluidjes en de ambientelektronica van Muscleheads gesust. Veel te vroeg belandt deze verzamelaar dan ook in een haven waar een vertrouwelijk 'Tainted Love' -gemashed met 'Copenhagen' van het Copenhagen Collective- de reizigers opwacht.
Het is niet enkel ongehoord knap hoe Trentemøller diversiteit hier bundelt onder een warm zacht sfeertapijt, de man maakt bovendien nog aardige promotie voor muzikale topkwaliteit die het collectieve geheugen net verlaten heeft of nog niet bereikte. De eerste editie van 'Harbour Boat Trips' heeft in een gemoedelijke, maar ook experimenteel aantrekkelijke Kopenhaagse haven de lat alvast erg hoog gelegd.
