Een mens zal maar priester zijn in de parochie waar Xper.Xr., Ergo Phizmiz en People Like Us (Vicki Bennett) tot de kudde behoren. Afgaande op dit ep'tje van iets meer dan 20 minuten en 4 titelloze tracks zijn ze niet de types om braaf stil te zitten en vroom te luisteren. Idiote gezichten trekken, obscene tekeningetjes doorgeven en elkaar voetje lichten bij het naar de communie gaan, lijkt er voor hen al meer op. 'Gongexeva' laat horen hoe de drie muzikaal met religieuze muziek uit verschillende periodes en verschillende tradities omspringen. En "omspringen" lijkt een beter woord dan "omgaan".
Eigenlijk gedraagt Xper.Xr. zich al bij al nog redelijk. Diens twee korte stukjes (beiden onder de 2 minuten) zijn samengesteld uit gongslagen, zwalpend neuzelende stemmen, remmende of vertrekkende motoren en ze culmineren steeds in vettige, AC/DC achtige hardrock. Ergo Phizmiz en People Like Us doen het langer, openlijk en vooral frontaal. Phizmiz speelt het duidelijkst met het historisch aspect, zonder daarom de religieuze ruimdenkendheid te verwaarlozen. Islamgezangen, 2 Westerse 'Agnus Dei' (één voor mannenstem, één voor koor) en een tingelende Balinese gamelan lopen zonder omkijken door elkaar en maken dat niemand zich uitgesloten (of veilig) moet voelen. De blokfluit en de nasale instrumenten (oude kromhoorns of recentere gazoo's?) gooien de boel verder overhoop met middeleeuwse effecten. Ook de tv-predikantencultuur wordt niet vergeten. Een tweedehands elektronisch kerkorgeltje blijft hangen alsof de huwelijksstoet die aangemarcheerd komt bij elke pas vooruit ook één achteruit zet. Wanneer hierboven dan ook nog eens de verschillende aanwezige koren door elkaar beginnen zingen is de ambiance compleet. Tot meerdere eer en glorie van de verwarring gooit Phizmiz er bovendien nog een scheut elektronische manipulatie tegenaan.
Bij People Like Us wordt de muziek nog meer elektronisch (vooral verknipt), maar zijn de slachtoffers ook concreter. Vooral Schuberts 'Ave Maria' wordt levend gevild. De klassieke pianobegeleiding wordt bewaard, maar voorzien van een benepen klank die de melodie levert, waarbij haperende effecten, geknetter, gezoem en een "over the top" zangpartij het stuk opvullen. Hiermee is Schuberts lijdensweg nog niet ten einde, want even later is zijn religieuze wereldhit te horen in een opgevoerde versie voor kermismolen. Hierna is het de beurt aan de naïef mooie melodie van John Rutters koorklassieker 'All Things Bright and Beautiful'. Die mag voluit klinken, maar wordt wel gespeeld met een belegen, menselijk-stemgeluid-synthesizerklankje. Het wordt ook hier nog erger wanneer een middeleeuwse stoet van tamboerijnen en nasale geluiden (weer kromhoorns of gazoo's?) er dwars door gesneden komen.
Hoe heidens de gebruiken van Ergo Phizmiz en Vicki Bennett ook mogen klinken, plat zijn ze niet, noch slordig in elkaar gepast. Beide tracks klinken als composities met verschillende delen en een duidelijke opbouw, maar mooi strofe-refrein-achtig wordt het nooit. Ritmisch, melodische en harmonisch mogen de verschillende samples dan haaks op elkaar staan, er wordt steeds een verhaal verteld. Al is het waarschijnlijk eentje waar ze in Vaticaanstad, Mekka, Tibet of Las Vegas niet op zitten wachten.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
