"Enjoy every sandwich", dat zei de Amerikaanse singer-songwriter Warren Zevon steeds in zijn laatste levensjaar. Het is ook de naam van het album dat zijn zoon geproduceerd heeft te zijner ere. Dit zinnetje is, voor wie de context kent, typisch voor Zevons donkere humor. De dokters hadden namelijk in 2002 longkanker bij Zevon gediagnosticeerd, waaraan hij in september 2003 stierf. Toen zijn ziekte publiek bekend werd, vertelde Zevon aan de media dat hij hoopte nog zo lang te leven dat hij de volgende James Bond-film kon meemaken. Dit kon hij en ironisch genoeg had die film de titel 'Die Another Day'.
In het begin van zijn carrière schreef Zevon songs voor de Turtles en was hij pianist bij de Everly Brothers. In de late jaren zeventig brak hij ook solo door met zijn sentimentele, dikwijls vreemde en sardonische rocksongs. De teksten gingen vaak over pijn en bitterheid in zijn eigen leven of dat van anderen. Als songwriter kon Zevon goed in het oor liggende deuntjes schrijven en er een verhaal in vertellen, gebaseerd op zijn feilloze observatie van mensen. Enerzijds wilde Zevon zijn luisterpubliek amuseren met zijn nummers. Anderzijds wou hij het doen nadenken over niet zo voor de hand liggende onderwerpen: familiale problemen, drugsverslaving, alcoholisme, gebroken relaties en de dood passeerden allemaal de revue in zijn oeuvre. Warren Zevon had veel vrienden en bewonderaars in de muziekwereld en heeft in zijn carrière met heel wat grote namen samengewerkt. Op het album 'Enjoy Every Sandwich', geproduceerd door Jorge Calderon (coproducer van Zevons laatste album 'The Wind') en Zevons zoon, brengen een aantal van deze artiesten een hommage aan Zevon.
De meeste nummers blijven dicht bij het origineel, maar met een herkenbare touch van de artiest. Zo brengen de Wallflowers 'Lawyers, Guns, & Money' als een echte Zevon-song, enkel wat jazzier. Wallflowers-zanger Jakob Dylan zingt ook mee op 'Studebaker', een nog niet uitgegeven song waarin Jordan Zevon bijna als zijn vader klinkt. De samenzang tussen Dylan en Zevon maakt van dit nummer een mooi hoogtepunt. Jackson Browne en Bonnie Raitt brengen een mooie versie van 'Poor Poor Pitiful Me', die echter wat te afgelikt klinkt. 'Werewolves of London' daarentegen, de song waarmee Zevon bij het grote publiek doorbrak, wordt door Adam Sandler in een punkrockjasje gestoken. De beste nummers zijn die waar de artiest zijn ziel in legt. Zo maakt Don Henley van 'Searching for a Heart' een echte Eagles-hit met een reggae-beat. Bruce Springsteen van zijn kant brengt in een live-versie van 'My Ride's Here' ode aan Zevon. Met zijn folk-rock aanpak maakt hij zich de song eigen, ondersteund door de vioolpartij van Soozie Tyrell. Een andere cover die wat in Springsteens stijl ligt, is het swingende 'Splendid Isolation', gezongen door Pete Yorn. Jill Sobule springt eruit met een indringende bluesversie van 'Don't Let Us Get Sick', die steunt op haar krachtige, heldere stem. Geen enkele groep heeft op dit album echter zo gesleuteld aan een Zevon-song als de Pixies. Ze hebben van 'Ain't That Pretty At All' een excentriek punknummer gemaakt met aanstekelijke riffs en vette bassen. Black Francis en Kim Deal zingen het nummer in hun typisch schreeuwerige stijl die op geen enkel moment aan het origineel doet denken. Toch is het één van de meest geslaagde covers van dit album.
Helaas staan er ook minder goede nummers op 'Enjoy Every Sandwich'. Zo probeert zanger/acteur Billy Bob Thornton Tom Waits te imiteren in het onuitgegeven 'The Wind', maar zijn fluisterende, geforceerd-hese stem pakt niet. Ook Bob Dylan valt tegen met een onopvallende live-versie van 'Mutineer'. Dan doet zijn zoon Jakob het beter op dit album. 'Enjoy Every Sandwich' geeft zo nochtans perfect het oeuvre van Warren Zevon weer: een groot deel goede songs, een deel onopvallende of slechte songs en enkele parels.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
