Door deze zomer uit te pakken met een gloednieuw muziekproject 'Sahara Blues' zorgt opper-Rhythm King Steven de Bruyn voor wat verwarring. Net nu is er immers een derde editie uit van de alom befaamde Afrikaanse muziekcompilatie 'Desert Blues'. In een imposante box met een mooi boek hebben initiatiefnemers Christian Scholze en Jean Trouillet opnieuw twee stevige schijfjes vol hemelse, broeierige woestijnmuziek bij elkaar gesprokkeld waarbij een haast betoverende akoestische schoonheid en een loepzuivere kwaliteit voorop staan.
In sommige gevallen moet een term als 'blues' niet al te letterlijk geïnterpreteerd worden. Hier duidt het woord op een zwoel, tropisch gevoel, op een alles verzengende hitte en het effect van een over het vel kruipende waterdruppel die voor afkoeling zorgt: een totale overgave aan puurheid. Deze dubbelaar – met onderschrift "recently discovered finest ballads from Mali, Senegal, Mauritania, Guinea, Niger, Western Sahara, Morocco, Algeria, Tunesia, Ethiopia" - is dan ook 100% Afrikaanse traditie en authenticiteit. Daar horen bijgevolg ook allergrootste namen als Ali Farka Touré, Toumani Diabaté of Habib Koité in thuis. Tegelijkertijd speelt het gegeven 'ballades' ook een grote rol. 'Desert Blues' schenkt geen ruimte voor reggae of grootschalige percussiedingen, maar biedt wel een platform voor Algerijnse Raï (Khaled), Arabisch-Egyptische soul (Gigi) of heuse touareg kampvuurmuziek (Tinariwen). Zowel muzikale soberheid als instrumentale virtuositeit staan centraal. De bijdrage van Markus James laat met zijn minimaal, Engels toefluisterend percussienummer 'Dream After Dream' het eerste wel iets te sterk domineren over het tweede, maar zulke uitzonderingen zijn nauwelijks noemenswaardig. Voor het grote merendeel is deze plaat immers één grote brok traditioneel Afrikaans temperament waarin ritmisch bezwerende nummers op vingervlugge kora, fluit of mondharmonica vredelievend naast elkaar leven. Vocale warmte is een troef, maar geen must. Dat is zelfs meteen een goede samenvatting van heel deze plaat: wel een troef, geen must.
Ondanks zijn breed muzikaal palet is 'Desert Blues 3' kost voor muzikale fijnproevers die houden van traditionele Afrikaanse gerechten. Dit doelpubliek krijgt op zijn beurt een tegenargument van een soms (té?) grillige muzikale lijn in de schoot geworpen. Toch zal het voor iedereen verdomd moeilijk blijken te passeren aan de uitmuntende schoonheid en klasse die deze muziek inhoudt. Vergeet dan ook niet dat deze dubbele cd echt de allergrootste artiesten van het allergrootste continent op een prachtig presenteerblaadje aanbiedt en niet voor niets de stempel 'meest verkochte Afrikaanse compilatieplaat' draagt.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
