Sommigen denken nostalgisch terug aan de tijd toen José Padilla nog de vinylplak zwaaide in de Café del Mar-stal en hij zowel muzikaal uitdagende als superlome tracks op een compilatie brandde voor iedereen die niet lijflijk aanwezig kon zijn bij de magische zonsondergang op Ibiza. Nu is Café del Mar in handen van een heel team dat vooral op marketing mikt. Het is een trade mark geworden, een keten met bars over heel de wereld. Zo ontstond er naast de traditionele Café del Mar-compilaties, de 'Dreams'-reeks. Het verschil tussen beide is iets voor de marketingboys. Alleszins, nu is er 'Dreams 4' met tracks van enorm uiteenlopende kwaliteit. Enige houvast doorheen de twee cd's zijn de trage, lome beats en dromerige melodieën.
Positief aan 'Dreams 4' is dat men niet kiest voor een chill-outcompilatie met alleen maar bekende namen en nummers die dan wat ongelukkig worden samengebracht. Het nadeel daarvan is dat al die onbekende namen op deze dubbelaar van wisselende kwaliteit zijn. Veel artiesten vervallen nogal snel in een soort muzak die veel doet denken aan treinstations, liften en oerdegelijke Chinese restaurants. Bij tracks als 'Linda' van DJ Ino Marcelino Galán kan men zo de porseleinen buddha's en de kroepoek bijdenken. Een perfect getokkelde gitaar en een zachtjes aangeslagen piano durven nooit voluit gaan waardoor ze gedwee de doffe conga's blijven volgen. Ook Psychodelic Farm, Florian Sangner's Groove Deepartment, Alejandro De Pino, Nouvelle Vedette feat. Fleur Sanderson en Camino del Sol vallen op door onschadelijkheid. En dan is nog alleen maar de eerste cd door de boxen gekomen, want ook op de tweede cd staat heel wat Brussel-Noord-muziek verzameld. Maar Café del Mar heeft een eer hoog te houden en daar zijn nog sporen van te vinden op deze 'Dreams 4'. Opener 'It's Alright' van Gary B is een feelgood-track van formaat. Een organ, een mondharmonica en een trage drum leiden de luisteraar naar de warme, zonnige soulstem van Gary Butcher. De eerste keer beklemt de song allerminst, de tweede keer wordt het moeilijk het glimlachen en het heupwiegen te laten. Ook 'Let You Go' van Aaron Taylor of 'Eyes Wide Open' van Teri Richardson brengen rustgevende muziek zonder al te melig te worden. Verder is 'Alive', de samenwerking tussen Julie Harrington en Mads Arp, een streling voor zowel het oor als wintermoeë spieren. De stem van Harrington blaast als een frisse zomerbries over een dor landschap van lichtnerveuze beats en epische soundscapes.
Het is dus maar een magere vangst, deze 'Café del Mar Dreams 4'. Een handvol tracks slagen er in de luisteraar in een zorgeloze zomerse stemming te brengen. De overige songs zijn, op zijn zachtst uitgedrukt, van zorgwekkend lage kwaliteit. Zonder twijfel is 'Dreams 4' de ideale soundtrack bij een avondje tafelen in de 'Café del Mar'-restaurants of gewoon bij de Chinees om de hoek. Als begeleidend muziekje bij een zomerse siësta zou hij het echter niet lang volhouden in de cd-speler.
