Tot nu toe moest de brassbandwereld als zowat het laatste genre het zonder initiatieven stellen om hongerend Afrika te helpen. Dat het uiteindelijk toch zover is gekomen, is verrassend genoeg te danken aan Briony Thompson, de vijftienjarige tromboniste van de Stanhope Silver Band, opgericht in 1823 en daarmee één van de oudste nog actieve brassbands. Ongetwijfeld geïnspireerd door de verwezenlijkingen van Bob Geldof, kwam Briony via via in contact met World Vision, een christelijke liefdadigheidsorganisatie die in een honderdtal landen actief strijd levert tegen armoede, honger en onrecht. World Vision is al bijna 35 jaar actief in Ethiopië en was er ook bij halfweg de jaren '80, toen het er mee in slaagde om drie miljoen Ethiopiërs van de hongerdood te redden.
Behalve haar eigen orkest wist ze ook nog drie andere bands uit de North-West in het project te betrekken. Haar droom om een gelegenheidsorkest, een soort all-starband, samen te stellen kreeg ze ook voor elkaar: monumenten als Russel Gray, Steve Sykes, Chris Turner en David Childs (Buy As You View), Katrina Marzella (Whitburn), Peter Roberts, John Doyle en Leslie Howie (Black Dyke) en levende legende Jim Shepherd (ex-Black Dyke van 1962 tot eind jaren '70) sprongen enthousiast mee op de kar. Een andere veteraan Richard Evans wilde dit gezelschap al te graag dirigeren.
De Brass Band Aid Celebrity Band nam negen stukken op voor deze cd, terwijl Stanhope, Broughton Brass Band, Barnard Castle Band en Ferryhill Town Band er elk drie voor hun rekening nemen. Al deze opnames bieden een een zeer brede en toegankelijke staalkaart van de brassbandmuziek die vandaag wordt gespeeld, van klassiek tot pop met uitzondering natuurlijk van de aartsmoeilijke concourswerken. Geen van de vier bands kan namelijk een palmares voorleggen waaruit blijkt dat ze dat laatste zouden kunnen. De gelegenheidsband zou daar minder moeite mee hebben maar ook zij gingen deze composities uit de weg, misschien door de beperkte studiotijd. Toch zijn de opnames geslaagd. Er gebeurt meer dan routineus spelen wat er op de partituur staat, iets waar veel cd's in het genre onder lijden. De muzikanten, vermoedelijk ook gesterkt door hun geloof in de goede zaak, spelen met veel bezieling en dat maakt de muziek levendig en fris. Van de gelegenheidsband vallen daarbij vooral 'Strike Up The Band' (Gershwin), 'Deep Inside The Sacred Temple' (Bizet), 'Tyrolean Tubas', 'Here, There and Everywhere' (The Beatles) en 'Amazonia' uit 'Windows Of The World' (Peter Graham) in positieve zin op. Bij Alan Fernies arrangement van 'Do They Know It's Christmas' echter geldt hetzelfde als bij het origineel: het is de (goede) bedoeling die telt maar het blijft een behoorlijk flauw liedje. Ook de andere bands spelen muziek die mag (en eigenlijk moet) worden gehoord, zelfs al hebben ze minder potentieel dan deze gelegenheidsgroep. Ferryhill Town brengt een mooie versie van 'I Vow To Thee My Country' uit 'The Planets' van Gustav Holst en Broughtons Brass levert het stevige 'Summon The Dragon' (Peter Graham). Het mooiste werk is misschien wel Stanhopes versie van 'Seventeen Come Sunday' dat Ralph Vaughan-Williams schreef op basis van een folksong.
Behalve een mooie solidariteitsactie is 'Brass Band Aid' ook een verzamelaar geworden die zonder veel moeite een breed publiek kan aanspreken. Alhoewel, onbekend maakt onbemind. Dit spreekwoord is helaas al te sterk van toepassing op blaasmuziek.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
