Dit verzamelalbum is ontstaan uit een ethische eis. De groepering en het onafhankelijk muzieklabel Uwe roepen op voor een alternatieve vorm van globalisatie. Om hun initiatief de kleuren van hun overtuiging mee te geven, brachten ze muzikanten van zowat elk continent op cd samen. Het voortvloeisel van deze multiculturaliteit is uiteraard een diversiteit aan muziekstijlen gaande van dub, ska en wereldmuziek naar elektronica en rock. Eén ding hebben de artiesten echter gemeen: ze zetten zich allemaal op de een of andere manier in voor de andersglobalistische strijd. Moby door zijn 'Bush in 30 seconds' wedstrijd, Underground Resistance die de delocalisaties en werkloosheid van Detroit aanvechten, de Ivoriaan Tiken Jah Fakoli die in zijn strijd tegen de corruptie bijna het leven verloor enz.
Op muzikaal gebied wordt deze boodschap luidt verkondigd in de teksten. Manu Chao zingt in 'La Trampa' over de teleurstellingen van het kapitalisme 'In de grote jaarmarkt van de leugen ben jij de koning, de koning van een dag. In de grote jaarmarkt van de leugen was ik de blinde, die niet wist dat hij blind was.' Tonino Carotone antwoordt telkens op Manu Chao's klaagzang. Emir Kusturica is ook van de partij met een venijnige aanklacht tegen het kapitalistische consumptiesysteem met 'Lost in the Supermarket'. De intro van het bijtende nummer introduceert het snedige, vuile trompetmelodietje op een bed van balkandrum. Dan breekt het nummer open met een baslijn die tussen dub en funk hangt en een reggaeorgeltje dat samen met de drum voor de groove zorgt. Het nummer steekt vol breaks, meerstemmige refreinen vol ironie en scherpe blazeraccenten. Femi Kuti staat er met een onuitgegeven live-versie van 'I wanna be Free (from all this yeahyeah politics)' op. Hij verwoordt de sterke wens van het Nigeriaanse volk om vrij te zijn van het wanbeleid van hun corrupte regering.
Het afrobeat-nummer is geïnjecteerd met felle funk, gemengd met een vleugje jazz en heerlijke indringende achtergrond-zangeresjes. Salif Keita brengt een intimistisch nummer 'Baba' met alleen zang en akoestische gitaar. Deze tokkelt een mijmerend motief dat soms vermengt met het huilende, Islamitische gezang. Het laatste deel van de cd is eerder Westers getint met Grandaddy, Nitin Sawhney, Moby en Massive Attack. Moby brengt met 'Afterlife' een nummer dat blijft hangen op een repetitieve gitaarlijn en ijle, bibberende Moby-zang. Drum en bas brengen het nummer eigenlijk niets bij, het downtempo-gevoel blijft hetzelfde. Er wordt nog reverb op de stem gezet en als vervreemdende, spacy elektronicageluiden en synthstrijkers erbij komen, krijgt de zweverige afterlife-sfeer nog een extra duw.
'Another World is Possible' is een leuke zomerschijf die de luisteraar nog een "ethisch verantwoord" gevoel geeft. Sommige van de nummers werden nog nooit eerder uitgegeven, anderen zijn zeldzaam. Een fijne, kleurrijke mix van zowel culturen als muziekgenres.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
