Luisterboeken zijn 'in'. Een welopgeleid publiek dat verlangt naar kennis is er uiteraard altijd geweest, en in tijden waarin een verbreding van het levensinzicht ook tijdens het joggen kan gebeuren, is inzetten op luisterboeken een verstandige. Op de Nederlandstalige markt, die wat dit genre betreft overigens veel beter ontwikkeld lijkt dan de Belgische, heeft Home Academy als het ware een patent op kwalitatief hoogstaande hoorcolleges over diverse onderwerpen. Filosofie, religie, wetenschap, politiek, letteren en kunst in het algemeen komen in hun uitgebreide cataloog aan bod. De 'docenten', als men de sprekers zo mag noemen, zijn overigens niet van de minste: het spreekt dat bijvoorbeeld Johan Braeckman, professor in de wijsbegeerte aan de universiteit van Gent, een zesdelig college gaf over "kritisch denken". Ook de muziekspecialisten zijn kenners binnen hun vakgebied: zo sprak componist, schrijver en docent Leo Samama al vierdelige cd-boxen in over Mozart, Debussy, Mahler en meer algemeen het begrijpen van muzikale ideeën en een introductie tot de Westerse muziekgeschiedenis. Thijs Bonger, die tot nog toe zes componistenportretten uitbracht, heeft vooral ervaring met het medium "radio" en is daarnaast ook recensent van klassieke muziek. Wat dat betreft kan men van een zaak al zeker zijn: de gekozen luisterfragmenten, die tussen de biografische duiding van leven en werk van de componisten wordt geplaatst, zijn altijd door uitstekende musici ingespeeld. Dat is niet onbelangrijk, wil de melomaan zich niet ergeren aan de colleges.
Met bovenstaande is het grote voordeel van het concept "hoorcollege" meteen blootgelegd. Muziekliteratuur vergt altijd een grote inspanning van de lezer: wie bijvoorbeeld Jan Caeyers' biografie van Beethoven van voor naar achter leest, wordt verondersteld de complete werken van de componist bij de hand te hebben. Het surplus dat een luisterboek kan hebben, is dat de kennis enerzijds en de muzikale illustratie anderzijds gebundeld kunnen worden op een schijfje. Leo Samama deed dat in zijn hoorcolleges perfect: de muzikale praktijk letterlijk aangrijpen om aan te geven hoe een bepaald componist als Mahler, Mozart of Debussy precies vernieuwend te werk ging. Nu ook Thijs Bonger een aantal portretten heeft uitgebracht, kan men niet anders dan deze naast die van Samama te leggen. De vergelijking draait iets minder positief uit voor Bonger, die telkens slechts een dubbel-cd per componist maakte (toch wel wat beperkt, voor wie helemaal in de diepte wil gaan), en het vooral bij de biografie houdt. De echte technische uitleg, die bij Samama met mondjesmaat ingang vindt, blijft hier grotendeels achterwege, in wat luisterboeken zijn voor een publiek dat a priori geen muzikaal jargon machtig is. Dat is uiteraard een te rechtvaardigen keuze; wie zich deze portretten aanschaft dient alleen het luisteren met de juiste verwachtingen aan te vatten.
Tot slot moet het gezegd dat luisterboeken nog altijd een resem tegenstanders hebben. Mensen kunnen niet altijd overweg met het leesritme, of met de stem zelf. Wat dat betreft doet Thijs Bonger het heel goed: hij heeft een aangename, heel ontspannen stijl van spreken en sleurt de luisteraar telkens weer mee in zijn verhaal. Opvallend is dat zelfs mensen met een vrij grondige kennis van het oeuvre van een componist, ontroert zullen worden door de biografische elementen die Bonger aan elkaar weeft. De opbouw is tevens heel sterk: door het begin op te vatten als een soort prelude op de dood, luistert men naar de tweedelige cd als is het keer op keer de kroniek van een aangekondigde dood. Van het eigenlijke sterven wordt men zelfs, in de auto of tijdens het wandelen, helemaal stil. Wat betekent dat? Dat Thijs Bonger en uitgever Home Academy een ijzersterkte reeks hebben gemaakt, die verslavend werkt. Men zou er zelfs een extra kilometer voor lopen, of de wagen speciaal uit de garage halen om nog een toertje te rijden. De potentiële koper weze gewaarschuwd.
