Het kan een verkleurde herinnering zijn, maar toch lijkt het er sterk op dat de kinderliedjes beter waren toen de jonge ouders van vandaag kind waren. Kinderen Voor Kinderen zorgde voor goed gemaakte muziek met zowel grappige als serieuze thema's op kindermaat, het Liegebeest zong over een psychedelische begintune heen en ook Samson & Gert deden een stuk meer moeite dan ze nu doen. Vandaag krijgen kinderen bij Plop en konsoorten slechts goedkope eurodance-beats en - om de één of andere reden - Schotse jigs & reels te horen, en zelfs Kapitein Winokio begint zijn oorspronkelijk zeer mooie project pijnlijk hard uit te melken.
Het kan gelukkig nog steeds anders. Putumayo Kids, de kinderdivisie van het wereldvermaarde wereldmuzieklabel, blijft consistent kwaliteitsvolle kindermuziek op de markt brengen. Terwijl de 'Dreamland'-reeks slaapliedjes van over de hele wereld verzamelt, focust de 'Playground'-serie op energie en beweging. Na onder meer reggae, Afrikaanse muziek en zelfs jazz brengt ze nu ook rock'n'roll tot bij de kinderen.
Beroemde name staan er niet tussen de credits, maar laat dat geen maatstaf zijn voor de kwaliteit van deze compilatie, want al zullen namen als Dan Zanes, Linda Tillery of Bill Harley in Vlaanderen weinig belletjes doen rinkelen, het zijn wel stuk voor stuk Grammy-winnaars. Ook de rest van de artiesten op 'Rock & Roll Playground' kan blijkbaar de nodige credentials in kinder- en/of popmuziek voorleggen. Een Grammy-nominatie hier, een winnaar van de John Lennon Songwriting Contest daar, kortom: het soort mensen waarvoor de term 'nobele onbekenden' werd uitgevonden.
De muziek heeft overigens geen bekende zangers nodig om te overtuigen: de ouderwetse rock'n'roll à la Bill Haley of Chuck Berry swingt als een café in New Orleans op Mardi Gras. Enkele van de nummers, zoals 'Willie And The Hand Jive' en 'Let's Shake', gaan dan ook over dansen, met uitgebreide instructies voor de verschillende bewegingen. Die choreografieën zijn niet ingewikkelder dan pakweg de 'Plopdans', maar de muziek is een stuk minder platvloers. Andere nummers gaan over uiterst belangrijke thema's zoals continu slapende tienerbroers, grote dromen en baby's die probleemloos een Jumbo Jet besturen. De teksten zitten bovendien vol woordspelingen en taalkunstjes die ook volwassenen hier en daar een glimlach zullen ontlokken.
Die laatsten zullen overigens merken dat ook enkele klassiekers de revue passeren: 'Row Row Row Your Boat' krijgt door Charity & The JAMband een funky jasje aangemeten, Rhythm Child speelt 'Oh Susanna' in een aanstekelijke cajunversie en Uncle Rock smokkelt onopvallend een cover van Steppenwolfs 'Magic Carpet Ride' binnen.
Het mag overduidelijk zijn dat 'Rock & Roll Playground' een zeer sterke compilatie is, maar er blijft natuurlijk één grote hindernis in de weg staan van succes in onze contreien: de taal. Putumayo Kids mikt nadrukkelijk op een leeftijdsgroep die bij ons doorgaans weinig of geen Engels kent, waardoor veel van de charmes van de liedjes verloren gaan. Anderzijds kan de cd wel dienen om kinderen al dansend en zingend op vroege leeftijd al een paar woordjes Engels bij te brengen, en lukt dat niet, dan zijn ze toch maar mooi aan het dansen en het zingen. En dat is nog steeds het belangrijkste doel van Putumayo Kids.
Het kan een verkleurde herinnering zijn, maar toch lijkt het er sterk op dat de kinderliedjes beter waren toen de jonge ouders van vandaag kind waren. Kinderen Voor Kinderen zorgde voor goed gemaakte muziek met zowel grappige als serieuze thema's op kindermaat, het Liegebeest zong over een psychedelische begintune heen en ook Samson & Gert deden een stuk meer moeite dan ze nu doen. Vandaag krijgen kinderen bij Plop en konsoorten slechts goedkope eurodance-beats en - om de één of andere reden - Schotse jigs & reels te horen, en zelfs Kapitein Winokkio begint zijn oorspronkelijk zeer mooie project pijnlijk hard uit te melken.
Het kan gelukkig nog steeds anders. Putumayo Kids, de kinderafdeling van het wereldvermaarde wereldmuzieklabel, blijft consistent kwaliteitsvolle kindermuziek op de markt brengen. Terwijl de 'Dreamland'-reeks slaapliedjes van over de hele wereld verzamelt, focust de 'Playground'-serie op energie en beweging. Na onder meer reggae, Afrikaanse muziek en zelfs jazz brengt ze nu ook rock'n'roll tot bij de kinderen.
Beroemde name staan er niet tussen de credits, maar laat dat geen maatstaf zijn voor de kwaliteit van deze compilatie, want al zullen namen als Dan Zanes, Linda Tillery of Bill Harley in Vlaanderen weinig belletjes doen rinkelen, het zijn wel stuk voor stuk Grammy-winnaars. Ook de rest van de artiesten op 'Rock & Roll Playground' kan blijkbaar de nodige credentials in kinder- en/of popmuziek voorleggen. Een Grammy-nominatie hier, een winnaar van de John Lennon Songwriting Contest daar, kortom: het soort mensen waarvoor de term 'nobele onbekenden' werd uitgevonden.
De muziek heeft overigens geen bekende zangers nodig om te overtuigen: de ouderwetse rock'n'roll à la Bill Haley of Chuck Berry swingt onophoudelijk voort. Enkele van de nummers, zoals 'Willie And The Hand Jive' en 'Let's Shake', gaan dan ook over dansen, met uitgebreide instructies voor de verschillende bewegingen. Die choreografieën zijn niet ingewikkelder dan pakweg de 'Plopdans', maar de muziek is een stuk minder platvloers. Andere nummers gaan over continu slapende tienerbroers, vriendjes maken, grote dromen en baby's die probleemloos een Jumbo Jet besturen, en de teksten zitten vol woordspelingen en taalkunstjes die ook voor volwassenen de moeite waard zijn.
Die laatsten zullen overigens merken dat ook enkele klassiekers de revue passeren: 'Row Row Row Your Boat' krijgt door Charity & The JAMband een funky jasje aangemeten, Rhythm Child speelt 'Oh Susanna' in een aanstekelijke cadjunversie met sexy trompetten en knappe samenzang en Uncle Rock smokkelt onopvallend een cover van Steppenwolfs 'Magic Carpet Ride' binnen.
Het mag overduidelijk zijn dat 'Rock & Roll Playground' dus een zeer sterke compilatie is, maar er blijft natuurlijk één grote hindernis in de weg staan van succes in onze contreien: de taal. Putumayo Kids mikt nadrukkelijk op een leeftijdsgroep die bij ons doorgaans weinig of geen Engels kent, waardoor een groot deel van de charmes van de liedjes verloren gaat. Anderzijds kan de cd wel dienen om kinderen al dansend en zingend op vroege leeftijd al een paar woordjes Engels bij te brengen, en lukt dat niet, dan zijn ze toch maar mooi aan het dansen en het zingen. En dat is toch nog steeds het belangrijkste doel van Putumayo Kids.
