In 2003 bracht het Britse duo Uutske Buutske (Ergo Phzimiz en Travelling Mongoose) een reeks bewerkingen van The The nummers uit. Een daarvan (de versie van 'The Whisperers') werd aangeboden als remixmateriaal voor iedereen die zich er op wilde storten. Op 'The The Interpretations: The Whisperers (Remixes)' zijn vier resultaten te horen die helaas aantonen dat niet iedereen de verbeelding heeft van Uutske Buutske of Phizmiz solo. Alleen de versie van David Teledu kent een structuur die naam waardig. Waar de anderen zich beperken tot het in en naast elkaar zetten van fragmenten en effecten kent zijn versie een ontwikkeling. Hij baseert zin mix enerzijds op gitaarakkoorden die verwijzen naar het originele nummer en anderzijds op ruisende geluiden. Door een spel van helder en dof, het toevoegen van banjo en stemmen en het effect van het verder spoelen van een cd kan zijn versie de ganse duur boeien.
Toch moet ook zijn versie het afleggen tegen de zes nieuwe Uutske Buutske tracks op de cd. Phizmiz en Mongoose kiezen voor duidelijke vormen en zetten samples op een zodanige manier samen dat het geheel aantrekkelijk en soms grappig wordt. De korte opener (minder dan twee minuten) 'Song for Brian Eno' is een voorbeeld van zo'n amusante track. Een knullig deel dat drijft op mondharmonica, tamboerijn en een lallend zingende stem dient als begin en slot. In het middendeel nemen percussie en een schreeuw van Oliver Hardy (van het slapstickduo Laurel & Hardy) de zaak over. In de andere nummers komen stemmen en meerbepaald koorpassages op soms hele vreemde momenten opzetten. Wat doet het engelenkoor in de muzikale safaritrack vol dierengeluiden 'Mrs Dumbo on the Escalator After a Few Pints'? Ook in 'Ballet For An Ostrich' duiken deze stemmen (denk: de elfen uit 'The Lord of The Rings') op, maar hier in combinatie met verschillende lagen geratel. Een overduidelijk religieus geïnspireerd mannenkoor komt dan weer de country en blues drive van 'Cornish Pasties' bevreemden.
Het afsluitende 'Homoarchtus' is een collage van meer dan 21 minuten die de luisteraar de opdracht 'verzin zelf het verhaal bij deze track' schijnt te geven. De montage is opgebouwd uit concrete geluiden (van slechte radio-ontvangst tot piepende deuren) en zuiver muzikale delen. Soms geven fragmenten iets meer prijs zoals het gekraak waarin een marcheerpuls verscholen zit en waarop een scherpe stem de suprematie van het Amerikaanse leger verkondigt tegen een aanstaand slachtoffer. De waarde van deze track zit zo meer in het suggestieve dan in het louter muzikale, waar de andere Uutske Buutske nummers gewoon mooi luistervoer zijn: niet beresterk, maar onderhoudend genoeg en zeker sterker dan het gros van de remixen.
Meer over Uustke Buutske
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
