'Alt er Tabt', de vierde boreling van Under Byen, is een kille parel geworden. Na de exit van keyboardspeler en componist Thorbjørn Krogshede kiezen de Denen voor een meer spaarzame, rustieke aanpak. Complexe melodieën zijn niet echt te vinden. Under Byen kiest om met rauwe, door merg snijdende klanken en beklemmende, gelaagde composities te spelen die traag doorsijpelen. De groep uit Aarhus bouwt op 'Alt er Tabt' (Alles is verloren) een guur, houten universum op, een etherisch mythische wereld die op zijn einde loopt. Vele nummer hebben een repetitieve natuur. De vaak loodzware bas fungeert als poolster voor de verdwaalde ijsstem van Henriette Sennenvaldt en de opstandige, tastbare arrangementen die zowel bruut als subtiel uit de hoek komen. Zware bassen worstelen dan ook vaak met snijdende, heldere strijkers en zo wordt een subtiel muzikaal spel tussen licht en donker gecreëerd.
Opener '8' krijgt een constante loop als bezwerende basis. De melancholische melodie wordt unisono getokkeld op banjo en bas en dient als sonore fundering voor de kristallen stem van Sennenvaldt die weerbarstig een fragiel drama vertelt. De scherpgetande strijkers gaan mee in haar melodische koppigheid en spelen een sinister en hopeloos dissonante contrapunt die de onderste ruggewervels langzaam van elkaar scheidt. De ongepolijste klank van de instrumenten geeft het nummer een onaardse esthetiek.
Ook op 'Territorium' moet de luisteraar zelf zijn weg vinden. De strijkers weven over een poppy baslijn een geschakeerd tapijt van Oosterse strijkmelodieën, opgewonden trillers en trippelende pizzicatofrases. Sennenvaldt zingt sexy en dromerig en leeft in haar eigen cinematografische wereld.
Na de eerder macabere eerste helft van de plaat schakelt Under Byen met 'Unoder' een kleine versnelling hoger. Na een sfeervolle intro van monotone basnoten, ambiente synths en zwevend Deens gemompel komt een geagiteerde elektrische piano met een snelle haperende melodie de boel opzwepen. Na enkele maten wordt dat haperige een doorlopende, agiterende melodielijn. Lage octaafnoten dragen het nummer naar een kleine climax waarin overstuurd keelgezang de pianomelodie verdubbeld. Wanneer dan ook hysterische strijkers de melodie overnemen, bereikt de groep dan ook bijna de catharsis. Net voor het hoogtepunt schakelt de groep terug met 'Konstant'. De licht-donker dualiteit komt tot uiting in een diepe haast reggaeachtige baslijn waarboven Sennenvaldts ijle zanglijn langzaam door de ruimte zweeft. In de schaduw van de bas komen en gaan donkere synthmelodieën, desolate pizzicato vioolminiatuurtjes en jankende strijkers.
'Alt er Tabt' is een plaat die traag onder de huid kruipt om die zachtjes weg te eten. Het is een spaarzame, goed doordachtige plaat die tijd nodig heeft om zijn schoonheid te ontvouwen. Door zijn bondigheid, een kleine veertig minuten, passeert hun bleke kosmos in een oogwenk. De plaat mist echter enkele echt sterke melodieën en wanneer de mooie naargeestigheid went, sijpelt de schoonheid per beluistering wat weg.
Meer over Under Byen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
