De bende Tyr vormt het beste bewijs dat metal universeel is: een band afkomstig van de Faroer-eilanden komt men in ieder geval niet elke dag tegen. Deze pittoreske afkomst speelt ook in het voordeel van de heren in kwestie, niet enkel op vlak van naambekendheid. De band heeft immers de tijd en de luxe om allerlei invloeden vrolijk te laten rijpen en niet te klinken als een of andere doorslag van andere bands. 'Ragnarok' is alvast hun tweede album en net als op het debuut 'Eric the Red' bewijzen de vier heren hun inventiviteit en speelkunsten.
Tyr valt zonder enige twijfel in de subcategorie van de zogeheten folkmetal te plaatsen. De muziek zit boordevol met Noorse en Faroerfolktintjes. Dat leidt tot een behoorlijk aanstekelijk album dat omwille van verschillende factoren aanzet tot vrolijk meefeesten. Allereerst is er de muzikale omkadering, die vlotjes gelijke hoeveelheden jazz, pop, metal en folk in de mix gooit. Het recept is zo uitgekiend dat het op het eerste gehoor vlot klinkt zonder al te veel liflafjes. Wie echter dieper graaft zal snel ontdekken dat bij Tyr niets is wat het lijkt en dat er evenveel muzikale lagen aanwezig zijn als bij een fikse ui, wat dus zorgt voor uren puzzelplezier. Zanger Heri Joensen beschikt over een glasheldere stem die vlot past bij traditionele vikingmetal. Het geeft de songs een episch tintje. De gitaarlijnen die Joensen en kompaan Terji Skibenaes spelen zijn constant gevarieerd en akoestische stukken wisselen met progressieve jazzinterludia en potige metalriffs. Dankzij de grondige fundering van bassist Gunnar Thomsen en drummer Kari Streymoy heeft elk nummer een onweerstaanbare drive. Heri Joensen zingt voornamelijk in het Engels, maar het zijn de nummers die in het Faroers worden gebracht die haast idioot aanstekelijk zijn. Het album draait rond het einde van de wereld, maar toch klinkt het geheel ongedwongen en luchthartig. 'The Ride to Hel' of 'The Rage of the Skullgaffer' hebben dan ook hun steviger momenten, maar 'Torsteins Kvaedi' en zeker 'Grimur a Midalnesi' nodigen uit tot een grote farandol. Het wordt helemaal mooi wanneer duidelijk wordt dat de refreinen (zelfs de quasi onverstaanbare) een enorm hoog meezinggehalte bevatten.
'Ragnarok' is een verrassend en afwisselend folk/viking metalalbum geworden dat zich makkelijk meet met de grootsten. Tyr wacht in ieder geval een mooie toekomst en het valt te hopen dat er veel mensen deze band willen ontdekken: een aangename verrassing is immers nooit weg.
Meer over Tyr
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
