Het Noorse Tristania is ondertussen een oudgediende binnen de zogeheten gothic metalscene. Zij waren voor een groot deel verantwoordelijk voor de opkomst van vrouwenzang binnen de metal, voornamelijk dankzij albums als 'Widow's Weeds' en hun onvolprezen 'Beyond the Veil'. Helaas, toen meesterbrein Morten Veland besloot om andere horizonten te verkennen, zakte de ster van Tristania wat in, al hebben de heren en dame ondertussen wel weer terrein goed gemaakt. Frontdame Vibeke Stene mag dan ook alweer haar biezen hebben gepakt, met de Spaanse Mariangela Demurtas is er een waardige vervangster gevonden.
'Rubicon' gaat verder waar 'Ashes' en 'Illumination' ophielden, dus grote verrassingen hoeft een mens zeker niet te verwachten. 'Rubicon' is een behoorlijk relaxte en rustige plaat, dus wie hoopte op een barrage aan dubbele basdrumroffels of overdadig gebruik van rochelende doodskreten is eraan voor de moeite. Mariangela krijgt alle speelruimte die ze maar wil, aangezien zelfs beide mannelijke zangstemmen deze keer het wel erg rustig aan doen en zelfs veelal niet te bespeuren zijn. Maar net wanneer het een beetje voorspelbaar dreigt te worden, mogen de heren plots uit de kast en dat maakt het geheel wel zo aangenaam.
De langzame betonnen gitaarmuren zijn opnieuw aanwezig en de keyboards zijn vooral sferisch en niet met bombast gevuld. Dat de band ooit nog zo'n overdadige orkestratie zou bezigen als op hun meesterwerk 'Beyond the Veil' lijkt nu wel definitief afgeschreven. In de plaats krijgt een luisteraar deze keer soms vrij poppy songs, die het vooral moeten hebben van Mariangela's prestatie. Zij doet dat overigens meer dan behoorlijk, en ook al is haar timbre misschien minder voluptueus als dat van Vibeke, dankzij haar lieflijk gefluister kan ze de fans best overtuigen.
Dat gezegd zijnde, zijn er weinig echte uitschieters op dit album. 'Patriot Games' (een wat brutere song) en opener 'Year of the Rat' behoren tot de meer overtuigende tracks, want ook al is de rest degelijk, er blijft wat minder van hangen. Dat neemt niet weg dat 'Rubicon' in zijn geheel lekker wegluistert, maar voor echt vuurwerk is een ander album van Tristania allicht meer geschikt.
Met deze schijf heeft Tristania een logisch vervolg op 'Illumination' gemaakt, dus fans van die plaat kunnen zonder twijfel ook dit kleinood in huis halen. Liefhebbers van het steviger werk mogen dan weer rustig verder slapen. Het is nu wel afwachten wat de band de volgende keer gaat doen, want het gevoel blijft als zouden ze de kwaliteiten van de nieuwe zangeres nog niet ten volle gebruikt hebben. Afwachten dus.
Meer over Tristania
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
