"Een muzikale octopus", zo zou deze meesterpercussionist best kunnen omschreven worden. Veelal is hij terug te vinden achter een massa trommels en percussiemateriaal en lijken de meest complexe ritmische composities als vanzelfsprekend uit zijn vlotte handelingen voort te vloeien. Als ode aan deze wereldbefaamde artiest is daarom 'Izzat' verschenen: een remix album waarbij vele bekende etnische dance collectieven hun herwerkte versies van de originele werken voorschotelen. Om het echt interessant te maken, is bij deze verzamelaar echter een tweede cd gestoken die de originele nummers van Trilok Gurtu bevat, zodat duidelijk blijkt wat nu in feite de inbreng is geweest van elke remixer.
Opener 'Don' is onder handen genomen door het Afro-Britse Black Star Liner dat een oppeppende dancebeat steekt onder dit zwaar met saxofoonspel beladen nummer. Met dubecho's en diepe bassen opent deze cd in niet onaardig dansvloerkarakter. Toch blijft de psychedelische uitstraling van Trilok Gurtu's improvisaties mooi behouden. Bands als The Dum Dum Project, Fun-Da-Mental of Feelgood Productions structureren zo telkens op een eigenzinnige wijze de originele werken. Met behulp van breakbeats, ambienteske drum 'n' bass of housebeats verhogen ze telkens de toegankelijkheid van de soms vreemde etnische jazzimprovisaties van deze super percussionist.
Opvallend verder is dat deze gestructureerde ritmen steevast het gekletter en geklater van Trilok Gurtu op zijn percussie verdringen, waardoor slechts een vage echo van diens nummers bewaard blijft. De vrije, speelse, maar veelal erg chaotische jazzuitstapjes worden vervlakt en het etnische karakter wordt dankzij Indiaanse of Arabische gezangen of fluiten meer en meer in de verf gezet. Verder worden nummers als 'Future Heat' (dat wel 2 keer gemixt werd), steevast ondergedompeld in diepe echo's die bas, sax en stemmen tot het hypnotiserende verdoemen. Technische snufjes vervangen de virtuositeit. Dat verhoogt enerzijds wel de toegankelijkheid van de muziek van deze percussionist, maar is op puur muzikaal gebied soms wel nogal spijtig. Hoewel mooi uitgebalanceerd en met vele verschillende impressies, blijkt deze mix cd daarom nogal beperkt.
Niemand lijkt volledig aan de echte spirit van Trilok Gurtu te kunnen tippen, wat de faam van de meester natuurlijk enkel maar vergroot. Uit de 2de cd, met de oorspronkelijke werken, blijkt immers dat de complexe structuren en plotse wendingen die deze Oosterse percussionist hanteert, voor heel wat kopzorgen moeten hebben gezorgd voor de bewerkers van het eerste schijfje. Zware en bombastische jam- en jazzsessies die bulken van muzikale virtuositeit, denderende baslijnen, wippend pianospel en vreemde akoestische gitaarakkoorden maken deze muziek nogal overdonderend. Na een twintigtal minuten rommelen en rammelen keert gelukkig wat rust weder op deze oorspronkelijke Trilok Gurtu compilatie. Hoewel een vreemd ritmisch geheel ook nogal ontoegankelijk lijkt voort te kabbelen, schept dit wel enige tijd voor herademing. Het blijft echter moeilijk om deze muziek volledig te kunnen vatten.
Nog vreemder wordt het wanneer een louter door een Arabische vrouw gezongen 'Inner Voice' helemaal geen instrumentale omkadering meer krijgt, zodat de inbreng van Trilok Gurtu zelf geheel verdwenen lijkt. Langzaamaan blijkt echter dat het etnische karakter toch ook een belangrijke plaats verdient in de man zijn muziek en dat er meer en meer wordt gespeeld met hypnotiserende, lang uitgesponnen improvisatiesessies. Dat maakt deze verzameling van originele werken in elk geval een erg gevarieerd en fluctuerend geheel. Het feit dat een vergelijking tussen de oorspronkelijke versies en de herwerkte nummers wel erg vaag is geworden, is daardoor gerust te vergeven.
'Izzat', met als subtitel "Respect. To hold the highest esteem" is een leuk muzikaal experiment, dat misschien wel enigszins overroepen is. Desalniettemin mag het een leuk eerbetoon vormen aan drumkoning Trilok Gurtu.
