Wie een beetje thuis is in het werk van Anders Trentemøller weet dat de man, ondanks zijn dj-sessies en de hokjesgeest van de media, helemaal geen danceproducer is. Een overtolligheid aan beats gaat de Deen angstvallig uit de weg, terwijl sfeerelektronica en vaak een wat duistere, verwachtingsvolle omgeving de eerste plaats krijgt. De drie studioalbums van Trentemøller bieden dan ook een aantrekkelijk muzikaal avontuur. In afwachting van een volgend verhaal, brengt de producer ‘Reworked / Remixed’ op de markt: een dubbele plaat met 22 tracks, die zowel bewerkingen van eigen nummers bevat door bevriende muzikale collega’s, als Trentemøller–remixen van andere songs.
Gelukkig moet ook nu het label ‘dance’ niet gekleefd worden. ‘Reworked / Remixed’ durft al eens wat knisperende ritmeklanken of beats boven te halen, maar houdt toch ook vast aan een sterke productionele onderbouw en de donkere gemoedstoestand die het werk van deze artiest kenmerkt. Vooral het eerste schijfje wordt voornamelijk gedragen door zijn totaalsfeer.
Zowel Marie Fischers versie van tophit ‘Sycamore Feeling’ als deTrentemøller-remix van UNKLE’s ‘The Answer’ die de deur openen, blijken sombere en benevelende sfeerprenten waarin zware tonen, een mistroostige akoestische gitaar en een nachtelijk pianospel op het gemoed inwerken. De plaat lijkt zich met zijn afzonderlijke tracks dan ook aanvankelijk wat voort te slepen.
Andrew Weatherhall van het befaamde Sabres of Paradise maakt met de lome start komaf in een psychedelische, funky versie van ‘Silver Surfer, Ghost Rider Go’ waarin de Beachboys surfsfeer van het origineel mooi overeind blijft. En dan duikt plots de stem van Alex Kapranos op in een zware, spacy groove vol psychedelica in een heerlijk opbouwende mix van Franz Ferdinands ‘No You Girls’ en barst deze schijf met verdere uithalen van Modeselektor ft. Thom Yorke of een smoezelende Kasper Bjørke toch mooi open.
De tweede cd heeft meteen veel meer grip op de zaak en laat Trentemøller voluit gaan. Het netwerk van droge clicks, melancholische ondertonen en een ruimtevullend totaalgeluid krijgt zowel in de eigen bewerking van ‘Neverglade’ als in de T’s remix van Chime & Bells voortreffelijke ‘The Mole’ concreet vorm. De subtiele opbouw naar een mooie climax, onderhuids warme gloed en centrale aandacht voor de stem kennen hier een hoogtepunt.
De boog blijft mooi gespannen. Efterklangs ‘Raincoats’ wordt krachtig aangevuurd door de kenmerkende zweepslagpercussie van de band en in de bewerking van Depeche Modes ‘Wrong’ zetten acidtunes zich af tegen Dave Gahans volle stem.
‘Reworked / Remixed’ is duidelijk niet zomaar een tussendoortje. De dubbelaar bewijst dat Trentemøller een bezige bij is en verdedigt het feit dat de Deen op bijna tien artistieke jaren zijn fans met slechts drie studioplaten kon verwennen. De plaat heeft dan ook voldoende fijne hoogtepunten om de paar mindere momenten te verdoezelen.
