Het prestigieuze dancelabel Global Underground stampte kort geleden GU-Music uit de grond, een sublabel dat zich voornamelijk gaat richten op het promoten van zgn. 'artist-albums'. Nadat Pako & Frederik ('Atlantic Breakers') onlangs de spits afbeten, mag nu ook Trafik (aka Andrew Archer en John Elliot) zijn langspeeldebuut maken. 'Bullet' bevat 13 tracks in uiteenlopende elektronische genre's, maar slaagt er mede door zijn minutieuze, bijna methodische productiestijl in te klinken als één coherent geheel.
Het album komt heel subtiel van de grond, wanneer een donkere ambientintro ('Midas') bijna onmerkbaar overgaat in de meest recente single van het duo. 'Echoes' - hier in zijn originele, downtempo vorm - balanceert afgemeten op de grens van electronica en indierock. John Elliot's kenmerkende vocalen en een organisch klinkende ritmepartij nemen daarbij het voortouw, maar op de achtergrond zitten ook Archer's zweverige synths en geluidseffecten geen moment stil. Diep en toch niet zwaar op de maag liggend, als opener kan zoiets tellen. 'Revolution' trekt vervolgens voorzichtig het tempo op, hoewel ook hier Elliot's met effecten bewerkte stem in grote mate de lome, bijna dubby sfeer bepaalt. De rollende baslijn, het hypnotische pianoriedeltje en de ingehouden breakbeat leggen niettemin moeiteloos de link met de daaropvolgende tracks. Het instrumentale 'Kaleidoscope' klinkt aanvankelijk als een doorslag van het populaire beukwerk van The Prodigy, maar krijgt op het juiste moment een (sfeerig) Trafikaccentje mee, waardoor de track wederom boven de middelmaat weet uit te stijgen. Een gelijkaardig idee vormt de basis van 'Escape From', maar ditmaal zijn het vooral de bezwerende zang- en gitaarkunsten van gastmuzikant Jonny Longrigg die de zware elektronische drums en gelaagde synthpartijen bijkruiden. Op het half uur belandt het duo daar waar velen hen thuis achten: de (Engelse) dansvloer. Het melancholisch zwevende 'Disco Trafiko' is haast perfect uitgevoerde 'progressive trance', hetgeen in geen tijd doet verlangen naar reuzachtige arena's, schichtige lazers en duizenden armen eendrachtig in de lucht. Voor Archer en Elliott mag het blijkbaar ook iets meer zijn dan dat, want na vier minuten van euforie gooien ze resoluut het roer om. Het tempo wordt gehalveerd en het rokerige 'Our Time In The Future' mag het tweede deel van de plaat trihopgewijs op gang trekken. 'Relax' is vervolgens dat wat de titel suggereert, een zuivere chill-out track met majestueuze strijkers, hypnotische flarden tekst en in reverb verdrinkende engelenkoren. Met 'Into The Wind' bereikt de langspeler zowat zijn hoogtepunt, als Trafik met de vocale hulp van Rachel Lambert bewijst dat ook kwaliteitsvolle lounge tot hun repertorium behoort. Twee tot in de puntjes verzorgde etherische tracks later gaat het tempo voor een laatste maal lichtjes de hoogte in met 'Your Light', waarbij vooral Elliot's stemgeluid opnieuw de ziel beroert. Rachel Lambert mag daarna in stijl het geheel afsluiten. 'Surrender' is redelijk eenvoudig opgebouwd rond een slepende drumloop, ijle vocale snippers en dito orchestrale strijkers, maar weet zich in geen tijd in het onderbewuste te nestelen, zodat men al gauw neuriënd achterblijft als de cd eenmaal is afgelopen.
'Bullet' is wat men noemt een ambitieuze plaat, maar dan een die zijn genreoverbruggende pretenties redelijk goed weet waar te maken. Trafik flirt met rockinvloeden en een flink aantal hedendaagse dancegenres, maar vervalt zelden in clichés. Het typisch Engelse 'progressive-sausje' zal niet iedereen kunnen bekoren, maar mensen die houden van technisch hoogstaande en bij wijlen emotioneel intense elektronische muziek mogen deze plaat niet aan zich voorbij laten gaan.
Meer over Trafik
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
