Voor de opname van deze plaat legde Jorrit Dijkstra de saxofoon even opzij voor een minder alledaags blaasinstrument: de lyricon, een analoge synthesizer uit de jaren zeventig die wordt aangestuurd door iets wat lijkt op een klarinet. Dijkstra bespeelt het instrument al langer maar het is vooralsnog de eerste keer dat hij er zijn saxofoon volledig links voor laat liggen. Samen met Paul Pallesen en Steve Heather vormt hij Tone Dialing, een trio dat zich voornamelijk richt op elektronisch experiment gekenmerkt door drones, extreem gepitchte tonen en steriele computergeluiden.
Hoewel de elektronica op 'Rigop Me' duidelijk overheerst, hebben gitaar (Paul Pallesen) en drums (Steve Heather) een belangrijk aandeel in het groepsgeluid. De begeleidende rol van beide instrumenten wordt grotendeels opgeheven waardoor ze niet meer louter als muzikale fundamenten, maar als volwaardige bouwstenen worden gebruikt. Heather legt grove, ritmische accenten die in schril contrast staan met de zich statisch ontwikkelende muziek. De fragmentarische, vaak met effecten bewerkte gitaarpartijen zorgen tegelijkertijd voor een vertrouwde maar onrustige sfeer. De onderliggende loops, die vaak een ritmische functie hebben, kabbelen ondertussen geduldig doorheen de zes uitgesponnen improvisaties waardoor de luisteraar ongemerkt in een hypnotische spiraal terechtkomt. Voor melodie is er op 'Rigop Me' weinig plaats, het gaat hier vooral om muziek maken met de geluiden die zich op dat moment aandienen. Het creatief omgaan met tonen door ze bijvoorbeeld om te buigen naar extreem hoge of lage frequenties is een truc die hier wel vaker wordt toegepast. Zo worden ruisende en scherp fluitende tonen gecombineerd met lage, trillende subgeluiden. Het elektronisch gefriemel van Dijkstra contrasteert opvallend met het nerveus gitaargepingel en het indrukwekkend percussief klankenpallet. Dat is vreemd genoeg de grote kracht van dit album. De energie die deze botsingen teweegbrengen vormen de brandstof die het trio aandrijft. Dat maakt meteen duidelijk dat Tone Dialing een groepsgebeuren is waarbij individuele bijdragen slechts hun betekenis krijgen in het totaalgeluid.
Veel zal er na het beluisteren van de zes improvisaties op 'Rigop Me' niet blijven hangen, maar dat is ook niet de bedoeling: het is de luisterervaring op zich die van belang is. Op deze plaat gebeurt dan ook voldoende om de fans van elektronisch experiment en improvisatiemuziek zonder veel morren een uurtje zoet te houden.
Meer over Tone Dialing
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
