Tomasz Stanko is de zoveelste in de rij die zichzelf bij de elite van het ECM label mag rekenen. Zíjn favoriete opnamen voor dit label komen vooral uit de ECM periode van de jaren negentig en in niet onbelangrijke mate uit gastbijdragen van hemzelf op Gary Peacock's 'Voice of the Past Paradigm' en Edward Vesala's 'Satu'. Deze albums hebben beide al meer dan 20 jaar gerijpt maar het is haast onmogelijk om aan het geluid van deze formaties een jaartal te kleven. Dit is tijdloos en eigentijds tegelijk.
Zoiets belooft natuurlijk een mooie toekomst voor de recentere nummers op deze 'Selected Recordings (:rarum XVII)'. Tomasz Stanko schiet dan ook met scherp. 'Pantronic' bijvoorbeeld is een heerlijk stukje muziek. Michelle Makarski op viool schept een mistig, melancholisch sfeertje terwijl Stanko enkele zeer introverte momenten beleeft, sereen begeleid door de warme basklanken en fragiele drums van de ritmesectie. De klank van zijn trompet is vervuld van een fijnzinnig timbre dat als het ware wil suggereren dat een aangeblazen noot een eigen leven kan gaan leiden. Diezelfde klankpracht, dat introvert karakterspel en doorleefde emoties keren weer op 'Die Weisheit von Le Comte Lautréamont' en 'Morning Heavy Song'. Beide opnames uit 1996 en zijn terug te vinden op het album 'Leosia'. Als leider werkte Stanko zijn albums dikwijls af met Bobo Stenson aan de piano. Vaak worden Stanko's composities dan ook getooid met een pianistiek sonoor vlechtwerk waar amper een speld tussen te krijgen is. Maar het is misschien passender om Stanko globaler te beschouwen, eerder dan enkele nummers in de schijnwerpers te plaatsen. Als leider, sideman én als componist heeft deze man zijn pluimen meer dan verdiend. Of hij nu met een traditionele bezetting werkt, speciale klankpaletten opzoekt (zoals het geval is op het album 'From The Green Hill' waar hij met bandoneon, viool en altklarinet werkt) of in duet met piano speelt..., telkens staat zijn muziek er als een huis. Melancholie en sereniteit, gedimde klanken in composities met weinig overdaad zijn typerend voor 's mans favoriete ECM opnamen en vormen het paradigma waarbinnen hij zichzelf telkens weer lijkt uit te dagen, grenzen aftast en het publiek verbaast.
Meer over Tomasz Stanko
Verder bij Kwadratuur
