"Commerciële zelfmoord voor Tomàn?", kopte goddeau.com toen bekend raakte dat het nieuwe album van de Vlaamse postrockers zou bestaan uit één lange track van 40 minuten, begeleid door een stripverhaal. Wel, de heren hebben woord gehouden. 'Where Wolves Wear Wolf Wear' blijkt een heerlijk weirde conceptplaat over beren en vissen die heen en weer stuitert dat het een lieve lust is.
De cd is voor de gemakkelijkheid opgedeeld in zeven stukken, maar laat zich best in één keer beluisteren. Glasheldere indiegitaren, toefjes Fender Rhodes, melancholische vocalen en subtiele elektronica nemen de luisteraar mee op een fascinerende en steevast verrassende geluidstrip. Overstuurde bassen en noisy klankuitbarstingen worden gekoppeld aan hemelse harmonieën en vermakelijk tekstueel ongein als "Because we want to / We will have / We must have fish for supper". Breekbare zangpartijen en frisse gitaarmelodieën gaan hand in hand met hoekige postpunkritmes en opzwepende grooves. 'Where Wolves Wear Wolf Wear' is een speeltuin van stijlen waar alle genreconventies vlotjes genegeerd worden. Hoewel sommige overgangen al eens gekunsteld durven aandoen, weet Tomàn de veelheid aan ideeën toch tot een coherent geheel te kneden. Net zoals voor Radiohead ten tijde van 'Kid A' betekent commerciële zelfmoord in dit geval dus een nieuw creatief hoogtepunt.
Ergens in het niemandsland tussen Pinback, The Notwist en Sonic Youth creeërt Tomàn een geheel eigen klankuniversum vol slimme wendingen en aangename verrassingen. Daarmee ontgroeien ze definitief het postrocklabel en kiezen ze resoluut voor een eigen smoelwerk. 'Where Wolves Wear Wolf Wear' tekent voor een uitgekiende muzikaliteit die men dit jaar niet al te vaak zal horen.
Meer over Tomàn
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
