Vlaanderen telt vele goede sessie- en studiomuzikanten. Daardoor zit het hier meestal wel goed met de kwaliteit van de populaire muziek. Eén van deze achtergrondartiesten is allicht de gitaarvirtuoos Tom Vanstiphout. Zijn bijdragen aan ondermeer Sarah, Neeka, Jan Leyers, De Laatste Showband, ... en niet in het minst zijn grappige verschijning op meer dan 10 uitverkochte Sportpaleisoptredens met Clouseau zouden toch enkele belletjes moeten doen rinkelen. Met zo'n drukke agenda is het deze getalenteerde singer/songwriter toch gelukt om zijn debuutplaat op de markt te zwieren. Desondanks een studiotijd van slechts vier dagen, is het een hele bevalling geworden door zelf voor de release (op zijn eigen label Dreamworks), promotie, distributie, ... in te staan.
De akoestische gitaar is duidelijk het meest geliefkoosde wapen van Tom Vanstiphout. De man bezit immers de kunst om de bassnaar een los leven te laten leiden van de overige snaren, die de melodie weergeven. Dat leidt tot een erg vol en warm geluid dat feilloos wordt opgevuld met zijn zweverige stem die een groot bereik heeft (zoals blijkt uit het erg hoge 'Crossroad Man'). Dankzij het afgemeten drumwerk van Cesar Janssens (Raymond Van Het Groenewoud) en het vingervlugge gitaarspel van Eric Melaerts (eveneens Clouseau, Soulsister, ...) bulkt deze plaat in al haar soberheid toch van de muzikale kunsten. De meeste nummers zijn dan ook trage, nogal melodramatische pareltjes die teren op fijn snaarwerk. 'Motion' bestaat immers uit 11 mooie en intense hartenbrekers vol verlaten liefdesnesten, melancholie, heimwee en andere droevige en meelijwekkende gebeurtenissen ("You've got to know / that I've been hurt so many times before"). Luister maar eens naar de slow 'Head Over Feet' die mee geschreven werd door Martine Van Hooff en waarvan een iets vollere versie haar plaat met AngeliCO reeds mocht afsluiten. De soulgeladen stem van achtergrondzangeres Jodie Pijper zorgt steevast voor fijne accenten wanneer ze de stem van Tom Vanstiphout aanvult. En dat doet ze in aardig wat liedjes. Samen maken ze een ontroerende weergave van de (gebroken) liefdesballades die deze songer/songwriter heeft neergepend. Een slepend Americananummer met slidegitaar ('Sixteen', 'Greyhound') of een droevige pianopartij die de plaats van een weggelopen vrouw inneemt in 'You Instead' vormt verder een aangename afwisseling op deze kampvuurplaat.
De debuutcd 'Motion' is een schijfje in balans. Zowel het feit dat geen snaar te snel wordt aangeraakt en geen noot te veel zal klinken, als de afwisseling tussen snelle en volle popnummers en intense, trage ballades bewijst dit. Een kleine kanttekening is dat de nogal donkere en doffe eindmix wel het sombere karakter van de plaat beklemtoont, maar ook veel heldere muzikale accenten dreigt te verhullen. 'Motion' verdient geen verhulling: 'Motion' verdient openbaring.
Meer over Tom Vanstiphout
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
