Als dEUS-god kan je jezelf veel permitteren. Met een stem als die van Tom Barman ligt de tolerantiedrempel voor muziek heel hoog. En toch kan deze dubbele plaat niet helemaal bevredigen en kan ze het gevoel niet ontnemen dat dit live-duoproject gewoon een leuk tussendoortje is geweest.
De basis is in elk geval sterk. Tom Barman met stem en gitaar en de virtuoze Guy Van Nueten op piano brengen, naast enkele dEUS-nummers, muziek van onder meer Joni Mithcell, Nick Drake, David Bowie, J.J. Cale, Gainsbourg,... Deze plaat bevat registraties van intieme culturele centrumconcerten van Amsterdam, Antwerpen, Londen, Dublin en Porto. Soberheid, stiltes en een absoluut minimale instrumentale omkadering tonen aan dat sfeer het voornaamste ingrediƫnt is. Hoewel nummers als 'Little Aritmetics' en 'Nothing Really Ends' een fijne nieuwe dimensie krijgen als ze zo volledig worden uitgekleed, is het muzikale eindresultaat van de meeste nummers toch nogal karig. In feite komt het hier op neer: de trouwe schare Barmanfans zal juichen, de niet-dEUS-volgelingen zullen deze cd minder appreciƫren. 'Memory of a Free Festival' van Bowie klinkt helemaal niet opgewekt meer en het eigen nummer 'Everybody's Weird' mist de fundamentele tweede stem van Craig Ward. Leuk dan weer is dat 6 van de 17 nummers op een tweede, super audio cd zijn opgenomen. Niet dat zo'n sobere muziek een superfijne geluidsweergave vereist natuurlijk, maar de geste telt.
Eindverdict: de honger van dEUS wordt weer even fijn gestild met dit zijprojectje van Tom Barman. Met deze minimalistische singer-songwriter-liveplaat bewijst de man in elk geval zich op alle muzikale fronten te kunnen bewegen. Toch zou een volwaardige dEUS-cd een stuk meer welkom zijn, aangezien dat mensen die niet op de Barman/Van Nueten-toer aanwezig waren waarschijnlijk niet veel boodschap zullen hebben aan deze cd.
Meer over Tom Barman & Guy Van Nueten
Verder bij Kwadratuur
Interessante links