Wie van jazz houdt die pretentieloos over de grenzen van haar eigen genre durft loeren, mag zich schrap zetten. En wie weinig van jazz kent –"te moeilijk"- maar er iets van wil leren, mag ook de oren spitsen. De 13 Duitse heren van het Tied & Tickled Trio (T&TT) hadden namelijk in hun vrije tijd schijnbaar niets beters te doen dan een zeer goede plaat uit hun mouw te schudden. Ongedwongen, professioneel, stijloverschrijdend en plezierig. Deze Duitsers zijn allen via het Morr label gelinkt met alom gerespecteerde groepen als The Notwist, Lali Puna en Ms. John Soda. In T&TT hebben ze de ruimte om terug met jazz bezig te zijn. Elektronica en al dan niet voorgeprogrammeerde percussie vullen het bigbandpersoneel aan. Dat geeft snel soleerwerk van de blazers, zware en dominante baslijnen, diepe dubecho's, ongemakkelijke elektronicaschetsen en elektronische up-tempo jazzfunk.
T&TT's derde studioalbum 'Observing Systems' klinkt zo divers door de verschillende compositeurs. Micha Acher van The Notwist schreef in zijn ukkie openingstrack 'The Long Tomorrow', 'Freakmachine', '3.4.e' en 'Henry + the Ghosts' en je hoort hoe die nummers samenhangen. Een trotse, monotone baspartij van bas en tuba draagt al deze songs, die live met de complete bigband in de studio werden ingespeeld zonder er daarna nog dingen aan te veranderen. Conga's, drums en overige percussie onderbouwen alles met een verkwikkende, snelle beat en zorgen voor een heel aangename constante. Dat is nodig omdat hierboven nog droevige, trage melodiëen van blazers komen. Deze zijn op zich niet moeilijk, maar zodra de ene melodie in je hoofd zit, komt een deel van de blazers met een nieuwe op de proppen. Als die dan weer vertrouwd klinkt, wordt de vorige erbij gespeeld, enzovoort. Dit alles is zo helder gestructureerd dat het goed te volgen is. Met het virtuoze soleerwerk uit de tenorsax van Johannes Enders of uit de bassklarinet van Ulrich Wangenheim wordt zo naar een climax toegewerkt, waarna het hoofdthema (of de hoofdthema's) terugkomen. Het knappe aan T&TT is dat, in tegenstelling tot veel jazzbands waarin de solisten één voor één een nummertje opvoeren, de compositie zich verder ontwikkelt tijdens de solo's. Er gebeurt genoeg en het raakt ook nog. Dit is muziek voor bij een droevige mededeling of voor bij een intens geluksmoment.
Andreas Gerth is de andere grote compositeur. Als bediener van de knopjes zorgt hij niet alleen voor vreemde wetenschappelijke klankfragmenten ('Radio sun 1', 'Radio sun 2' en 'Radio sun 3' zouden in muziek omgezette zonnegolven zijn) maar ook voor de fusie tussen jazz en elektronica. En dat grooved behoorlijk. Dubritmes onder een plagerig melodietje in 'Revolution' of live en geprogrammeerde knutselpercussie waarbij Enders een ode blaast aan de belangrijke ruimtegangers 'Like Armstrong + Laika'. Diezelfde Enders hoor je hijgen en steunen boven de frèle piano van Roberto di Goia in een donkere, rokerige jazzclub op 'Memory dub'. Ook de productie van 'Observing systems' zit snor. Veel nummers gaan vlekkeloos over in elkaar. Zo volgt er na 'Memory dub' een knap met elektronica volgepropt funkritme waarboven helaas melodisch iets te weinig gebeurt. Het duurt, net als 'Bungalow', ook nogal lang. Fans van DAAU, The Cinematic Orchestra, Duke Ellington en Jaga Jazzist moeten beslist hun oor eens bij het T&TT te luister leggen. Dat ze er maar eens rustig voor gaan zitten en wat nadenken over het leven ofzo.
Meer over Tied & Tickled Trio
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
