De vijfde release van deze drie luide Italianen gaat hard van start met het nummer 'You Are The Music'. Dissonante gitaren vechten er met een rauw basgeluid en strakke drumpatronen. Een eenvoudig muzikaal gegeven, dat in handen van Three Second Kiss resulteert in ietwat schreeuwerige, maar vooral lekker tegendraadse mathrock.
Massimo Mosca voegt aan deze noisy rock een stemgeluid toe dat past bij dergelijke muziek: bewogen en geëngageerd, soms schreeuwerig en ongeregeld. Bij momenten doet de plaat denken aan een vollere en meer chaotische versie van Shellac: de uitgebeende songs, de gitaren die door merg en been snijden, de laconieke zangpartijen. Het is dan ook Shellacs Steve Albini die 'Long Distance' opgenomen heeft. Three Second Kiss zijn drie muzikanten die een typisch rockgeluid onderzoeken, dissecteren en opnieuwe assembleren. Vandaar dat alles rammelt en wat primitief klinkt, maar dan op een intellectuele manier. Het resultaat is een bijna fysieke spanning die de plaats van melodie of popgevoeligheid inneemt.
'V Reason' is het nummer dat het meest to the point is: gecondenseerde noiserock die tegelijk strak, bezwerend, en interessant is. Er wordt gespeeld met het contrast tussen de volle, warme gitaarnoisesound en de koelere, afgemeten opbouw van de nummers. Binnen dat spanningsveld gebeurt er iets moois.
Op het eerste gehoor klinkt deze 'Long Distance' wat onevenwichtig en al te chaotisch. Pas na enige luisterbeurten klinken de songs duidelijk herkenbaar en meer bevattelijk. Door de hoekigheid van hun geluid blijven de afzonderlijke nummers niet zozeer aan de ribben kleven, maar laat de plaat in zijn geheel wel een stevige indruk na.
Three Second Kiss is een collectief van drie Italianen die sinds 1993 samen muziek maken. Dat is te horen: met noisy gitaren en welgemikte schreeuwpartijen is de groep stevig geworteld in de jaren 1990, toen Fugazi, Shellac en June of 44 met die muzikale ingrediënten zieltjes wonnen. Gedateerd is 'Long Distance' niet meteen, maar veel potten hebben ze buiten hun landsgrenzen nog niet gebroken. Behalve Uzeda is er in de alternatieve rock bitter weinig Italiaanse muziek bekend. Men luistert blijkbaar liever naar een middelmatige Britse of Amerikaanse band dan naar interessante muziek uit Europa. Misschien dat Three Second Kiss met 'Long Distance' iets kan betekenen?
Meer over Three Second Kiss
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
