De muziekstijl jazz doet aan vitaliteit denken. De begin dit jaar overleden Nina Simone speelt daarin een zeer belangrijke rol. Met haar hoekige en eigenzinnige zangstijl bracht zij ongetwijfeld een dosis spirit in dit technisch en harmonisch complex genre.
Op deze cd onderzoeken The Walkabouts het effect van een vertraging in de jazz van Simone. De typische jazzakkoorden, herkenbaar door de verhoogde spanning die er vanuit gaan, zijn teruggebracht tot vlot klinkende rockakkoorden. Het resultaat hiervan is een evolutie van swingende jazz naar eerder sfeervolle en dromerige muziek.
Naast de vertraging en vereenvoudiging is ook het instrumentarium eerder rock dan jazz getint. De zo typische contrabas, piano en blazers zijn vervangen door keyboards, een akoestische en een vervormde elektrische gitaar. De jazzimprovisatie maakt plaats voor een zeer strak kader zonder enige ruimte voor eigen inbreng. Jazz vraagt ook een sterke muzikale vorming. Deze ontbreekt bij The Walkabouts wat een verschraling in plaats van een vereenvoudiging van de muziek veroorzaakt.
Op een eigen unieke manier muziek bewerken moet kunnen. Essentieel hierbij is een eigen versie van een nummer maken zonder de essentie te laten verloren gaan. Typerend voor het behouden van deze kern is dat belangrijke zanglijnen en arrangementen herkenbaar blijven. Het behouden van de authenticiteit van de muziek in combinatie met de eigen interpretatie maakt dit alles tot een uniek geheel. Om een zangeres als Nina Simone op een goede manier coveren is niet eenvoudig. Op deze cd herschrijven 'The Walkabouts' Simone met veel respect maar zonder voldoende kwaliteit om de legende van deze jazzzangeres alle eer aan te doen.
Meer over The Walkabouts
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
