The Thermals hebben zeker een plaatsje in de erelijsten veroverd in de recente golf van garagerockbands. Met een - in de beste traditie - rommelige, maar alom gesmaakte debuutplaat sloegen deze snaken (twee jongens en één meisje) de wereld een jaartje geleden om de oren. Zonder enige aarzeling heeft dit trio de uitdaging aangedurfd om deze hoogvlieger trachten te evenaren. Wonder boven wonder heeft 'Fuckin A' een totaal ander karakter en laten The Thermals bij deze cd zien dat ze niet voor één gat te vangen zijn.
'Fuckin A' heeft een stevig tempo. Deze band uit Portland, Oregon stampt het gaspedaal graag diep in. Twaalf twee tot maximaal drie minutennummers zorgen voor een klein half uurtje stevige wervelstorm. Vier dagen studiotijd was de inzet. Vreemd genoeg is deze energiestoot in een glasheldere productie gestoken zodat The Thermals op deze tweede schijf meer rock dan punk uitstralen. Dat wordt ook bevestigd wanneer de groep enkele rustigere nummers inschakelt (opgelet: "rustig" is nog altijd heftiger dan de doorsnee gitaarverkrachter) zoals het marcherende 'How We Know'. Dankzij het meer expliciete karakter dat deze cd daardoor meekrijgt en de leuke afwisseling die in de Thermalsstorm te ontwaren is, valt op dat de band speelt met erg mooie en gevatte melodielijnen. Met de halfgesproken stem van zanger Hutch Harris - die doet denken aan een jonge Brian Molko (Placebo) - en zingende gitaren die voor een scheurende achtergrond zorgen brengt deze groep erg fijne nummers ten gehore. De speedrock die drum en bas aangeven wordt op deze manier zorgvuldig en melodieus ingevuld. Toch hoeven daar meestal niet meer dan vier akkoorden aan vuil gemaakt te worden. Andere troef waar The Thermals gretig gebruik van maken, zijn eenvoudige en herhalende teksten die ervoor zorgen dat hun nummers ook goed blijven hangen. Daardoor is deze plaat er eentje die bestemd is voor het ruimere publiek (wat niet betekent dat er geen boodschap schuilt in de protestteksten van Hutch).
Fans van het eerste uur zullen misschien wat teleurgesteld zijn bij de eerste luisterbeurt van 'Fuckin A'. Door een meer heldere, strak afgelijnde productie verschilt deze cd sterk van het felbejubelde debuut 'More Parts per Million'. Toch bewijzen The Thermals hiermee wel degelijk een sterke identiteit te bezitten die boven alle trends of hypes staat (de politiek geagiteerde teksten en het verfoeien van de Amerikaanse gezagsvoering niet te na gesproken). Deze plaat heeft, net als de band, charisma. Laat dat een mooi compliment zijn.
Meer over The Thermals
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
