The Shovels, een Hasseltse band rond songschrijver Erik Debny, bestaat al sinds 1995. Toch heeft het meer dan een decennium geduurd voor er een debuutalbum op de markt kwam. Zijprojecten van andere bandleden, een niet-vernieuwd platencontract, weinig tot geen Vlaamse airplay – het zag er een tijdlang naar uit dat Debny's catchy sixties popsongs nooit hun potentiële publiek zouden bereiken. Met deze verzameling van 12 frisse, eenvoudige nummers komt hier eindelijk verandering in. 'Dig It!' biedt België een muzikaal verleden dat het nooit heeft gehad: terwijl in Engeland aan het eind van de jaren zestig klassebands als The Who en The Kinks het mooi weer maakten, konden wij Belgen enkel prat gaan op een handvol degelijke singles van The Wallace Collection en The Pebbles. Daarom lijkt Debny de vaderlandse muziekgeschiedenis te willen herschrijven door zich niets aan te trekken van wat er in de voorbije 40 jaar de revue is gepasseerd. Integendeel, hij laat de muziek van The Shovels naadloos aansluiten bij kleurrijke meesterwerken als 'The Who Sell Out' of 'The Village Green Preservation Society'.
In opener 'Business Man' wordt al meteen duidelijk dat de idealen van mei '68 nog steeds even actueel zijn in sommige kringen: de olijke protestsong schildert de bevolkingsgroep die de landelijke economie draaiende houdt in een vlotte beweging af als één grote bende gecorrumpeerde witteboordgangsters. Het maken van dit soort naïeve veralgemeningen is echter het privilege van een artiest – het wordt zelfs diens plicht als ze zulke rake nummers opleveren. De fijne poprocksongs worden op 'Dig It!' als parels aan een snoer geregen: 'Better Man', het ludieke walsje 'Kinksize Canary' en het beate 'Four Leaf Clover' doen de luisteraar dromen van zonnige tijden waarin alle Beatles nog leefden. Het mooie 'Emily' is Amerikaanse hippiefolk van de bovenste plank, terwijl 'Mrs. More' herinnert aan de zomerpop van The Lovin' Spoonful. Het blijmoedige 'The Whole Wide World' zou een song van Paul McCartney kunnen zijn en 'Late' is zo onweerstaanbaar leuk (en herkenbaar) dat het zonde zou zijn als dit geen zomerhit wordt op diverse radiozenders: "Gotta get up / Gotta get going, can not stop / Very late, much too late / For my job". The Shovels pakken hun muziek op z'n meest vintage aan, maar in plaats van uit te komen bij persiflage-retro klinkt elke gezongen frase, elke aangeroerde snaar op 'Dig It!' recht uit het hart. Tim Browns aangename tenor mondt met de tweede stem van gitarist Niels Hendrix (van de al even Hasseltse band Fence) steevast uit in oorzalvende harmonieën, terwijl de band de nummers buitengewoon vakkundig van vederlichte, aanlokkelijke arrangementen voorziet.
'Dig It!' zal van Debny en de zijnen geen wereldsterren maken, maar een plaats tussen Belgium's finest zou toch hun deel moeten worden. Laat The Shovels in ieder geval doorgaan met het uitbrengen van fijn, ongedwongen materiaal zoals op dit debuut. Vroeg of laat zullen ze op Wikipedia wel eens te boek komen te staan als de beste Belgische groep van de gouden jaren zestig.
Meer over The Shovels
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
