Zes jaar. Zo lang liet de nieuwe langspeler van The Sedan Vault op zich wachten. In 2006 debuteerden de Sterrebekenaars met ‘Mardi Gras of the Sisypha’, een beklijvend staaltje van muzikaal postmodernisme waar enigmatische lyriek, wispelturige gitaren, hoekige ritmes en weerspannige keyboards de dans uitmaakten. Het briljante 'Vanguard' uit 2008 hield het midden tussen de tegendraadse post-hardcore van At the Drive-In, de elektronische eigenzinnigheid van Radiohead en de haarscherpe indierock van Bloc Party.
In de lange aanloop naar ‘Minutes to Midnight’ verliet drummer Johan Buyle de groep, waardoor The Sedan Vault dezer dagen herleid is tot het broedertrio Rutger, Frederik en Marius Meeuwis. De band heeft die transformatie alvast prima verteerd. Bassist Frederik neemt de plaats van Buyle in achter de trommels en de vrijgekomen ruimte in het lagere toonspectrum biedt toetsenist Marius de gelegenheid om zijn fraaie klanksculpturen verder uit te diepen. De heldere gitaarpartijen en immer hartstochtelijke zang van frontman Rutger tekenen als vanouds present.
Onder de auspiciën van de Engelse producer Richard Woodcraft (zie ook: Last Shadow Puppets) weet The Sedan Vault zijn chaotisch vernuft te kanaliseren in compacte, herkenbare songstructuren met kop en staart. Dankzij een meer gestroomlijnde sound blijkt ‘Minutes to Midnight’ een moderne rockplaat op het ongedurige polsritme van de grootstad. Loepzuivere melodieën en knappe zangharmonieën gaan hand in hand met koortsachtige arrangementen vol puntige gitaarriedels, luisterrijke synthesizers en een frenetieke ritmiek.
De overstuurde basklanken en opzwepende drums van opener ‘Streetwalkers’ monden uit in een even catchy als dreigend refrein. Het opruiende ‘Drunk Dialing’ is gekruid met psychedelische toetsen en extatische falsetstemmetjes, terwijl ‘Fix Me Up’ smacht naar nachtelijk escapisme middels meanderende gitaarklanken en een majestueuze solo. Ronkende synthbas, groots opgezet slagwerk en etherische ooh oohs spelen dan weer een hoofdrol in het slepende ‘From Mick to Jagger’.
Hoewel ‘We Need Out’ en ‘Chase and Run’ beide gezegend zijn met een unheimische outro waar veel bands één of meerdere ledematen veil voor zouden hebben, ontberen ze de panache die de rest van ‘Minutes to Midnight’ zo spannend en avontuurlijk maakt. Van het verschroeiende tempo van ‘Lo-Fi’ over de jachtige roffels in ‘Face of Tonight’ tot de schurende noisegitaren uit ‘Ghost Rider’: The Sedan Vault injecteert onstuimige indierock met uitgekiende popmelodieën zonder aan intensiteit en bezieling te moeten inboeten.
De afsluitende single ‘Everything Is Everything’ heeft geen uitzinnige apotheose nodig om te blijven nazinderen. Onheilspellende bastonen, aanzwellende synthpartijen en recalcitrante drumbeats worden gedecoreerd met feeërieke piano en schilderachtige gitaarmotiefjes. Het resultaat staat bol van de onderhuidse spanning, maar blijkt even aanstekelijk als de Mexicaanse griep. ‘Minutes to Midnight’ is opnieuw een Sedan Vault grand cru, waarbij de explosieve molotovcocktail van weleer plaats ruimt voor bruisende champagne.
