Menig death/grindfan zal al wel gehoord hebben van het Engelse Gorerotted. Deze geflipte doodsmetaalformatie speelde een lekker brutale, gore en waanzinnige soort death/grind en wie de heren volgde weet dat de band spijtig genoeg gestopt is onder deze naam, maar wel voortgaat onder de nieuwe banier The Rotted. Droger is de naam wel, maar een "Gorerotted is dood, lang leve The Rotted!" kan een mens moeilijk uitroepen, want kwalitatief is The Rotted gewoonweg even lekker en sterk als zijn vorige incarnatie. Dit blijkt uit het vette 'Get Dead or Die Trying' of een voortzetting van Gorerotted met een naam die heerlijk de titel van het 50 Cent-debuut parodiëert.
'Nothin' but A Nosebleed' zet onmiddelijk de toon voor het hele album: brutale en furieuze death metal in het gezicht. Ook valt op hoe creatief de heren van The Rotted hiermee omgaan, zo is er heel wat diepgang en groove te vinden op 'Get Dead or Trying' en het geheel wordt afgewerkt met een kokend sausje hardcore punkattitude. Dit album heeft niets anders dan uitschieters, het schitterend razende merendeel heeft bijvoorbeeld de opener en het hilarische getitelde 'It's Like There's a Party in My Mouth (And Everyone's Being Sick)', waarvan de hoofdriff dezelfde tremolo-briljantie uitblaast als neem nu 'I Am The Black Wizards' van Emperor. Enkele uitzonderingen op die regel zijn bijvoorbeeld het doodsbrute maar aan midtempo rockende 'A Return to Insolence' (buiten die geschifte hyperblasts in het midden), de rustpauze in het midden 'A Brief Moment of Regret' en de leuke cover van '28 Days Later', het ultra smerige en tragische nummer dat John Murphy componeerde voor de even sadistische film van dezelfde naam. Maar The Rotted zorgt er uiteraard zelf voor dat hun plaat meer schittert en dat mogen we dan ook iedere seconde horen, zo neemt The Rotted op een creatieve, gevarieerde en verdomd pakkende manier absoluut geen gevangenen. Dat weet de luisteraar als hij, onder duizenden andere voorbeelden, door de middensectie van 'The Howling' in stukken gehakt wordt zoals de mensheid dacht dat alleen Carcass of Aborted dat kon, of als hij tijdens 'Fear and Loathing in Old London Town' zonder twijfelen met een mathematische precisie de vleesmachine ingedraaid wordt.
The Rotted is terug van nooit weggeweest, want een grote death/grindmacht is het collectief (of het nu Gorerotted of The Rotted is) en zijn leden altijd geweest. De luisteraar kan zich alleen maar nog afvragen hoe deze Britten nu in duivelsnaam dit heerlijk werkje vol extreme creativiteit willen overtreffen.
Meer over The Rotted
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
