The Neon Judgement ontstond in het woelige, ondergrondse milieu van Leuven in 1980. In hun zoektocht naar muzikale communicatie startten Dirk Da Davo en TB Frank experimenten met tapes en beperkte drumcomputers, wat enkele jaren later resulteerde in de wereldwijd befaamde 'electronic body music' (EBM). De combinatie tussen melodie, harde beats en een stoere rock'n'roll outfit met zwarte jassen en zonnebrillen was destijds grensverleggend. Vooral hun postpunkattitude om een nieuw, eigen oordeel te vellen op het alledaagse leven oogstte veel succes bij de jonge generatie. Vandaag, 25 jaar later, is zowel die muzikale act als de ideologische visie wat verouderd, maar staat dit duo nog rotsvast in zijn schoenen en presenteert met 'Box' een mooi, relevant tijdsdocument.
'Beats zijn tijdloos', zo lijkt deze dubbelcd te willen vertellen. Hoewel de hoogdagen van EBM en new wave al enige tijd achter de rug zijn, bewijzen hedendaagse dance artiesten en dj's op het tweede schijfje dat ze nog best met de muziek van The Neon Judgement overweg kunnen. Meer nog: dit duo ligt aan de basis van deze remixers hun artistieke expansie en dat wordt terecht geëerd.
Vijftien tracks geven op de eerste plaat een overzicht van 1982 tot 1985 of de hoogdagen van de muzikale carrière van de groep. Snoeiharde elektrobeats, kort afgekapte blieps, zoemende effecten en een nasale, robotachtige stem roept tijden van patchouli, oogschaduw en vleermuismensen op. Met topsingles als 'Factory Walk', 'Tv Treated' (waarvan de rudimentaire versie van deze cd enkel op tape verkrijgbaar was) en 'Tomorrow in the Papers' op kop, opent de plaat sterk. Deze oudste tracks zijn ook diegene die in het collectief geheugen gevestigd zijn omwille van hun ongehoorde energie en brutaliteit. Meer en meer vervalt The Neon Judgement echter in abstract verknipte en psychedelisch ronkende muziek waarbij gitaarwerk naar voren sluipt. Met enkele erg beperkt verschenen opnamen als de b-kant 'Concrete (It Feels so Strong)', een keihard, hoekig elektronummer, biedt deze 'Box' overigens fijn smulwerk. Dat creativiteit in die dagen hoogtij vierde, bewijst het neurotisch doordravende, live opgenomen 'Nion', dat als tekst zo'n dertig keer "Nion nion" herhaalt en dankzij een wilde gitaardrive en verslavende bassen langzaam omvormt tot een haast sjamanistisch nummer. Met drie livetracks sluit dit schijfje mooi af en zorgt voor een golf van overweldiging, nostalgie en bovenal respect omdat The Neon Judgement de tand des tijds mooi is doorgekomen.
De tweede schijf bevat naast drie onuitgegeven nummers ook acht remixen uit de hand van befaamde elektronische kunstenaars. In de recente elektroclashrevival krijgen de grondleggers natuurlijk ook een opfrissing en daar heeft The Neon Judgement mooi van kunnen meeprofiteren. The Hacker gaat vrij droog, maar toch diep psychedelisch te werk met 'Factory Walk' en Terence Fixmer geeft 'Nion' een goede beurt met schuifelende en schurende metaalklanken. Typerend blijft echter die vlakke, opgeklopte beat die elektro en later ook acidhouse zo kenmerkt. Meest frappante voorbeeld hiervan is Tiga's bewerking van 'TV Treated', die dankzij diepe bastoetsen nogal ronkend overkomt. Het valt wel op dat de hedendaagse bewerkingen van The Neon Judgement uitsluitend voor de dansvloer geschikt zijn en zeker niet zo krachtig overkomen als de oorspronkelijke nummers.
Een gitzwarte doos, gitzwarte schijfjes, ... : The Neon Judgement ademt gewoon nostalgische new wavetijden uit. 'Box' zet niet enkel mooi de hoogtepunten nog even op een rij, maar laat die ook fijn aansluiten op hedendaagse muziek. Fijn hebbeding.
Meer over The Neon Judgement
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
