The Mount Fuji Doomjazz Corporation is een alias van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble die de band gebruikt wanneer ze zich meer focussen op improvisatie, duistere doom en drones. Ze maakten een impressie op de Duitse cultfilmklassieker ‘Succubus’ (letterlijk: een vrouwelijke demon die zich voedt met de mannelijke hormonen van haar slachtoffer, vaak met de dood tot gevolg). Een goed verstaander weet dat het hier niet om iets alledaags gaat. De klemtoon ligt hier hoofdzakelijk op sfeerschepping en die is meestal geweldig. Duistere ambient-jazz die zich afspeelt op de meest desolate plekjes; daar waar men liever niet al teveel komt.
Dit doomjazz project geeft vooral improvisatieruimte aan Charlotte Cegarra’s mysterieuze stem en Hilary Jeffery’s beklemmende trombonegeluid. Daarachter vormen bassen en drums de vaste basis van dit filmische klankenpallet vol langgerekte drone-geluiden die de spanning in de muziek weten te behouden. ‘Erotic Love Queen’ bouwt op met een laag zoemend blaasgeluid waartussen allerlei hoge onheilspellende klanken zweven in een ijle atmosfeer. Analoge en digitale technieken zitten goed door elkaar verweven en vormen een samenhangend geheel.
Het beluisteren van ‘Succubus’ is als een beleving van een horrorfilm. Er wordt veel tijd genomen om dit epische stuk uit te werken en de luisteraar te laten verdrinken in deze kafkaiaanse wereld vol panische angsten. Jazzliefhebbers die op zoek zijn naar afwisselende ritmes en een vol geluid zijn hier niet aan het juiste adres. Drums dienen vooral ter ondersteuning en als pulserende hartslag van het diabolische decor.
De sfeerschepping strekt zich uit over het ganse album maar bevat genoeg ademruimte in de rustige delen tussen de donkere holtes. ‘The Admirals Game’ is zo’n zwarte kanjer waarin melancholische aanzwellende en opdoemende blaasgeluiden de tint aangeven. Die worden steeds driftiger en intenser naarmate het nummer vordert. Het accent ligt in dit soort nummers voornamelijk op improvisatie. Anderzijds zijn er ook composities waar gure atmosferische dark-ambient centraal staat. In ‘The Morning After’ is het even rondzweven in een pikzwarte lege kosmos waarin zoemende bassen in een kolkende geluidsmassa suizen. Killer dan dit is moeilijk te vinden. Ook in ‘Strange Dreams’ gaan de geluiden een eigen leven leiden. Charlotte Cegarra fluistert en hijgt met haar sissende stem, als een tot waanzin drijvende demon, in het oor.
Het kiezen voor een spannend thema staat dikwijls niet altijd garant voor spannende muziek. Daarvan heeft dit album geen last want een waaier van donkere kleurschakeringen, stiltes en de juiste sfeerscheppende geluiden weten de druk op de ketel te behouden. Mysterieus, hartkloppend, wazig, sensueel, pikzwart en bloedrood: dat zijn begrippen die ‘Succubus’ verre van tekort schieten.
Meer over The Mount Fuji Doomjazz Corporation
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
