Na het uiteenvallen van Sentenced dook al snel The Man-Eating Tree op met leden van die illustere voorganger in de gelederen. Eerste resultaat van die herboren muzikale aanpak was 'Vine', een meer dan degelijke plaat waarop de geest van die melancholische metal van vroeger goed te horen was, zij het met een iets andere invulling. Behoorlijk snel na die plaat is er opvolger 'Harvest', die het net dat tikje beter doet.
Aan de basis van The Man-Eating Tree is nauwelijks gesleuteld: nog steeds zijn de nummers melancholisch progressief, nog steeds wordt elke noot gekenmerkt door een zekere tristesse die blijkbaar enkel Finnen weten te vatten, en nog altijd mag de stem van frontman Tuomas Tuominen zijn lekker poppy klinkende zanglijnen debiteren. Het is precies dankzij die Tuomas dat The Man-Eating Tree bijzonder toegankelijk klinkt, zonder ook maar een seconde te verloochenen dat iedereen hier te maken heeft met behoorlijk zwaar op de hand liggend materiaal. Gelukkig gaat het er erg vlotjes in, en dat is een eerbetoon aan het vakmanschap van deze heren.
'Harvest' kent alweer een pak sterke momenten. Zo is het opzwepende (maar dan niet in de zin van vrolijk of snel) 'At the Green Country Chapel' een eerste lichtpunt in deze bij uitstek winterse schijf. Ook het erg veelzijdige 'Down to the Color of Her Eye' mag niet onvermeld gaan, dankzij een erg aanstekelijke melodie die zonder enige twijfel zal blijven hangen.
Het sterke aan 'Harvest' is dat alles weer erg aangrijpend en gewoonweg mooi klinkt, en tegelijkertijd stevig genoeg kan uitpakken om nog steeds onder metal gecatalogeerd te worden. Dankzij de open en warme zang van Tuominen kunnen er zelfs bijzonder veel mensen aangetrokken worden tot het geheel. Maar daar schuilt ook weer het probleempje: soms is het iets te vrijblijvend, en de formule van vloeiende mineurtoonladders binnen de songs is wel erg voorspelbaar/herkenbaar. Maar wie met de voetjes onder een lekker warm fleecedekentje duikt, de kaarsjes aangestoken had en knus wil relaxen met de wederhelft terwijl buiten de sneeuw met pakken uit de lucht valt, is hier zeker en vast aan het juiste adres.
